Wbiłem gałąź w ziemie i oparłem się o nią łapiąc oddech. Zakwasy nie ułatwiały treningu, poza tym nie sądziłem, że coś tak prostego może po chwili zmęczyć. Odsapnąłem chwilę przeciągając się na tyle mocno, ze dało się słyszeć charakterystyczny "trzask" kości. Po chwili odpoczynku stanąłem prosto i wyjąłem kij z ziemi. Najpierw zrobiłem pchniecie wyrzucając kij przed siebie i celując nieco w górę (w końcu byłem kurduplem). Następnie cofnąłem ramię robiąc zamach z dołu do góry nieco po przekątnej. Mówiąc wprost: połączyłem oba ruchy, choć nie wyszło to wcale płynnie. Wróciłem do pozycji wyjściowej i powtórzyłem czynność, zmieniając prowadzącą nogę. Na razie nie przeszkadzał mi fakt,  że używam obu rąk na przemian. Właściwie w przyszłości czemu by nie używać ich na przemian w walce ?

Przestałem skupiać się na jakimś planie, teraz po prostu kopałem i uderzałem czy to gałęzią czy pięściami z różnych stron. bez planu, bez myślenia, działałem trochę jak automat. W którymś momencie wykonałam kolejne pachniecie, ale krzywa "broń" złamała mi się na pół i mało co nie poleciałem na pal. Spojrzałem na połamaną gałąź, która teraz miała połowę swojej długości, szkoda nawet mi pasowała. Wziąłem drugi kawałek z ziemi i wróciłem do trenowania. Tylko teraz zamiast uderzać pięściami uderzałem kawałkami drewna.

Ćwiczyłem tak jeszcze 15 minut, po czym skończyłem trening i wyrzuciłem poniszczone kijki gdzieś w stronę zagajnika. o wszystkim udałem się do swojego pokoju w akademiku.

Spoiler:

Start: 18.54
Koniec: 21.09
Łączny czas : niecałe 120 min

P.S Nie wiem czy się nie machnęłam z treningiem. Niby miała to być walka wręcz, ale wyszło, że miał małą pomoc.... Mam tylko nadzieję, ze ten trening nie poszedł w próżnię.