- Hej. Ty jesteś Arui? - odpowiedziała podekscytowana dziewczyna.
Mężczyzna natomiast, nieco powolnie odwrócił się w kierunku chłopaka, zmierzył go swoim wzrokiem od stóp do głów.
- Owszem, to my. Chyba sie nieco spóźniłeś - odparł karcącym głosem.
dziewczyna natomiast usmiechnęła się szeroko w kierunku Aruia.
- Uchiyamada daj mu spokój, nasz klient również sie spóźnia więc nic wielkiego się nie stało - dziewczyna wyraźnie stanęła w obronie gennina.
Mezczyzna wyraźnie poirytowany zachowaniam Kanzaki, spóścił głowę w doł i stał tak w ciszy.

- No jakos z 15 minut będzie - odpowiedziała Kanzaki, wyraźnie pokazując, że w tej drużynie to ona jest najwyższa stopniem.
Z oddali dało się dostrzec jadący wóz, ciągniety przez konia, a prowadzony przez mężczyznę w sile wieku, na oko 35-40 lat.
- Nareszcie... - burknął Uchiyamada, ciężko stwierdzic czy z zadowoleniem czy wręcz przeciwnie.
Męzczyzna szybko zblizył się do grupy, a następnie przywitał.
- Witajcie. Nazywam się Kato i to mnie bedziecie dziś eskortować do Kraju Gorącej Wody - przedstawił się, a swoją postawą dawał do zrozwumienia kto tak naprawdę
"rządzi" na tej misji. A przynajmniej tak mu sie wydawało...

- Jestem Kanzaki, a to jest Uchiyamada. Zacznijmy od tego, ze masz bezwzględnie słuchac moich wytycznych. W przeciwnym razie nie ręczę za twoje bezpieczeństwo - powiedziała dziewczyna, a jej twarz oraz ton głosu całkowicie się zmieniły. Była zimna i nieprzejednana, całkowicie nie znoszaca sprzeciwu.
- Najwyższa pora ruszać - dodał Uchiyamada, a następnie ruszył przed siebie.
Dziewczyna podeszła do Arui'ego i chwyciła go delikatnie za ramię.
- Pilnuj tyłów... - rzuciła krótko, a sama wskoczyła na powóz, tuż obok kupca.

- Hmm... W zasadzie możesz ale miej oczy i uszy szeroko otwarte. Nie wiemy czy i kiedy ktos postanowi zaatakować transport - odparła Kanzaki, nie widząc powodów by chłopak nie mógł siedziec z tyłu powozu.
- Za jakiś czas sie zmienimy - dodała, siedząc na miejscu obok kupca.
Uchiyamada znacznie wyprzedził jadący powóz i zniknąl w gęstym lesie.

Podróż upływała całkowicie spokojnie, przez dobre kilka godzin podróży nie działo się właściwie nic nadzwyczajnego.
Kanzaki pozostawała milcząca, choć kupiec wielokrotnie próbował nawiązac z nia rozmowę. Ta odpowiadała zdawkowo,
dając jasno do zrozumienia, że nie ma ochoty na jakiekolwiek dyskusje, czy wchodzenie w bliższą relację z mężczyzną.

W pewnej chwili Uchiyamada pojawił się znikąd tuż przed powozem, wyraźnie dało sie odczuć że jest nieco zdenerwowany.
- Zatrzymajcie się, w okolicy czai się coś dziwnego. Trzeba to sprawdzić - powiedział rzeczowo i całkowicie spokojnie.
Kanzaki wstrzymała konia, który ciągnął powóz z towarem,
- Arui, choć tu. Przypilnujesz Kato oraz ładunku, a ja wraz z Uchiyamadą pójdę sprawdzić o co chodzi - powiedziała w
taki sposób, że nie było watpliwosci że jest to rozkaz.
- Dasz sobie radę? - dodała po krótkiej chwili, tym razem łagodnie i z troskąa w głosie.

Uchiyamada wyciągnął zza pleców obie katany i przyjął pozycje gotową do biegu. Czekał już tylko na dziewczynę, która
przed zniknięciem starała się ustalić szczegóły z Aruiem, który przez najblizszy czas miał stac sie jedynym strażnikiem
przewożonego towaru. Co prawda, część podrózy która była za nimi, mogła wskazywac na to, iż nikt na nich nie czycha.
Jednakże takiej pewności nie było, a wszystko to w kazdej chwili mogło okazac się cisza przed burzą...

Kanzaki kiwnęla głową do Aruiego, a następnie ruszyła wraz z Uchiyamadą wgłąb lasu. Znikneli niemal natychmiastowo
pomiedzy gęsto porastającymi teren drzewami, których korony niemal całkowicie zasłaniały światło słoneczne.
Powodowało to że droga na której aktualnie stał powóz była bardzo słabo oświetlona, co z kolei miało prawo prowadzić
do lekkiej paronoi. Szczególnie w sytuacji w jakiej znalazł sie młody gennin z Konohy.

- Jak myślisz, co to takiego może być? - zapytał Kato, niemal krzycząc wprost w ucho chłopaka.
Nie było widać po nim strachu, a raczej zaciekawienie.
- Wy ninja to jacyś tacy przewrażliwieni jesteście, nie? - dodał równie głośno jak poprzednim razem.

Wokół dało sie słyszec przeróżne dźwieki "lasu" od ptaków, przez resztę zwierząt, aż po inne bliżej niezidentyfikowane.
Powóz wypełniony transportowanym towarem stał w miejscu, dokładnie na środku wąskiej drogi na której ledwie się
miescił.

Z lasu tuż przed wozem wyskoczył młody mężczyzna z kataną w dłoni, stając tuż przed powozem.
- Dzień dobry panom, kontrola jakosci - zadrwił z kato oraz Aruiego facet. Śmiech jaki wydały jego usta, był jakis taki oślizgły.
Powolnym krokiem ruszył w kierunku wozu, caly czas chichocząc głośno. jego katana przyszykowana była do ataku.

Przeciwnik dobiega do Aruia i wykonuje zamach swoja kataną...próbujac rozciąc jego klatke piersiowa.
Kato w tym czasie zeskoczył z wozu i pobiegł na tył wprost w kierunku naczepy, w której skryty był przsewożony towar.

Przeciwnik strąca kunai swoja kataną jednak niewidoczna ściana powietrza, choć słaba wytrąca mu broń z dłoni.
Jest to efekt wywołany niemałym zaskoczeniem...
Mężczyzna szybko przykuca próbujac podnieść katanę prawa dłonią, lewą natomiast wystawia do przodu.

Z tyłu wozu dochodzi krzyk Kato...

Wróg zręcznie podnosi katanę i szybko blokuje "cios" Aruiego, jednoczesnie bez problemu wytrąca chłopakowi broń z dłoni i szykuje się na 
zadanie ostatecznego ciosu wycelowanego w szyję białowłosego.
- Giń... - wycedza przez zęby zbir walczacy z młodym Aruiem.

Krzyki Kato cichną, jednakże z tyłu powozu da sie usłyszec inne, niepokojące dźwięki.

Mężczyzna z niedowierzaniem na twarzy padł przebity kością Aruiego. Z jego serca trysnęła krew oblewając chłopaka.
Dźwięki z tyłu powozu całkowicie ucichły...

Jedyne co dostrzegł Arui to odkrytą "naczepę" powozu oraz ślady szamotaniny.
Wokół walały się drobne pudełka...
Po Kato czy kimkolwiek innym nie było śladu, zupełnie jakby zapadł się pod ziemię, najwyraźniej część przewożonego towaru równiez zniknęła.