Dosyć spokojny głos, który dziewczę z siebie wydało, by ostatecznie wybudzić jegomościa z transu, zdecydowanie pomógł, ponieważ chwilę potem, Ishina mogła dostrzec ponowny ruch, tylko, że tym razem ramion i ogólnie górnego pułapu ciała. Cała ta sytuacja pozwoliła jej dokładnie przyjrzeć się nieznajomemu, ponieważ kaptur, który i tak balansował na krawędzi łba, osunął się już dostatecznie, ukazując jej "niesamowicie" młodzieńczą twarz, ozdobioną u góry czarnymi, jak pióra kruka włosami. Na jej oko, chłopak wyglądał na około 15 lat, jednak prawda zawsze mogła zaskoczyć i nie było, co mącić łba takimi rozmyśleniami. I tak. Ishi, badając nieznajomego od stóp do głów, w pewnym momencie dostrzegła ruch powiek na jego twarzy. Obie, z lekkimi drganiami, powoli zaczęły kierować się ku górze, by ostatecznie odsłonić jasnozielone ślepia, które wertowały teraz jej błękitne oczęta. Ta sytuacja mogła ją niesamowicie zaskoczyć, jednak to ten, który był sprawcą całego zamieszania, wykonał "pierwszy" dziwny odruch, ponieważ, gdy tylko dostrzegł obecność Ishiny, natychmiast zrobił krok do tyłu, natrafiając na "dziurę", która z racji tego, że była obdarowana do końca piaskiem tego Kraju, nie mogła zostać wykryta. Nieznajomy ostatecznie upadł na tyłek, na dodatek później łapiąc się za kostkę, która najprawdopodobniej ucierpiała, gdy dochodziło do katastrofy.
- Ał, ał... Nie mogę w to uwierzyć... Chyba nie jest złamana... Kurde... I pomyśleć, że od jutra mam zacząć pracę, jako Instruktor... Kuso... - Mówił na głos, jakby przez krótką chwilę zapominając o tym, że Ishina, wprawdzie lekko zaskoczona zaistniałą sytuacją, cały czas go obserwowała. Gdy w końcu sobie uświadomił, że ktoś jeszcze jest na tym zacisznym miejscu, zrobił niesamowicie zażenowaną minę, łapiąc się dłonią za tył głowy i drapiąc prawie do nieprzytomności. - Emm.... Emm... Bardzo przepraszam za swoje zachowanie! Nie wiem, co we mnie wstąpiło... Chyba musiałem za długo uczyć się wszystkiego, by móc pomagać młodym adeptom... Choć teraz to bez znaczenia... - Rzekł, kierując głowę ku ziemi, jakby informując, że z taką kostką raczej za wiele jutro nie zdziała. -... Ale nie przejmuj się! To moja wina, że doprowadziłem się do takiego stanu... Jestem Teru... Teru Hakaba... A Ty...? - Odparł, kierując ostatecznie wzrok na nieznajomą.

Okej Ishi, teraz będziemy robić nieco inaczej. By nie dawać niepowołanym osobom informacji o tym, że zyskujesz takie, a nie inne profity, będziemy teraz ukrywać swoje posty. Tutaj masz, jak się ukrywa posty <3

Ból, który przez dłuższy czas będzie teraz towarzyszył jegomościowi, w żadnym wypadku nie miał zamiaru przestawać dawać o sobie znać. Chłopak, nie mogąc się w ogóle podnieść, zmuszony był zatem siedzieć na mocno rozgrzanym piasku i kontynuować rozmowę w taki, a nie inny sposób. Na jego szczęście, że posiada pelerynę, która większość tego nadmiaru ciepła, w jakimś stopniu blokowała, przez co, aż tak jego tyłek raczej nie ucierpi. Ogólnie nie wiedział teraz zbytnio, jak ma się zachowywać, bo przecież w końcu swoją postawą wykazał ewidentny brak zrozumienia dla zmarłych, co zdecydowanie było dla niego nie lada utrapieniem. Na dodatek spotkał tutaj osobę postronną, która wszystko widziała, co jeszcze bardziej mogło doprowadzić go do nie lada depresji. Mimo wszystko pytanie, które dziewczyna mu zadała, w jakimś stopniu go uspokoiło, ponieważ na krótką chwilę zapomniał o problemach, które raczył tutaj stworzyć. Przestając się przy tym drapać po łbie, ręce ułożył bezwładnie na swoich kolanach i przy tym uśmiechając się w miarę pogodnie, raczył dać Ishinie w miarę "odpowiednią" odpowiedź.
- Wszystkiego, co tylko mogło pomóc młodzieży poprawić swoje umiejętności... W tym przypadku dość duży zakres podstawowych technik, w tym również wielu natur... Tak, choć może tego po mnie nie widać, to dysponuje nawet odpowiednim zasobem Natur Chakry... Oprócz tego Taijutsu, z którym wiąże się wiele ciekawych ruchów, czy chwytów mogących nie jednokrotnie uratować komuś skórę... - Tak opowiadał, w pewnym momencie dostrzegając na lewej ręce Ishi opaskę, co mocno go zaintrygowało. Czym prędzej zaprzestał mówienia, koncentrując swoją uwagę wokół tego jednego szczegółu. - O, czyżbym miał do czynienia z młodą Kunoichi...? Moje gratulacje... - Wyrwał niespodziewanie z uśmiechem, obserwując dokładnie reakcje dziewczyny.

Odpowiedź dziewczyny, w jakimś stopniu zasmuciła Teru, bo już jako początkowy "mentor", miał w głowie ten odruch, by już zacząć pomagać. Jej przypadek zatem nie mógł pozostać mu obojętny. Spojrzał na nią dokładnie, ukrywając swoje negatywne emocje pod uśmiechniętą maską, chwilę później zmuszając ciało do powstania. Chyba stwierdził, że takie ciągłe wylegiwanie się, szczególnie przy potrzebującej pomocy młodej Kunoichi, w jakimś stopniu nie przystoi nauczycielowi. Ból, tak czy siak targał jego kostką, jednak ostatecznie udało mu się stanąć, lecz z pewnością prezencja nie była tak obiecująca, jakby chciał. Bynajmniej, bo ciężar ciała w większym stopniu spoczął na zdrowej nodze, zaś druga z lekkim przytupem, próbowała przekładać ból na inne strefy.
W takiej już pozycji postanowił kontynuować rozmowę.
- To nie dobrze... Lekcje od zawsze powinny być prowadzone, w jak najbardziej ambitny sposób... - Mówił, podpierając dłonią własny podbródek i nad czymś rozmyślając. - Jeśli jest tak, jak mówisz, to chyba nawet żaden z prowadzących tam nauczycieli nie pokazał Ci, jaką posiadasz naturę Chakry, prawda...? - Zapytał wprost. Od jej odpowiedzi będzie teraz zależało, jak bardzo trzeba będzie wyłożyć sił, by nadrobić stracony czas.

Chłopak przeczuwał, że odpowiedź dziewczyny będzie taka, a nie inna. Westchnął cicho, jakby czując ulgę. Nie wiadomo dokładnie z czego taka reakcja, jednak wydawał się być zadowolony. Chyba w końcu będzie mógł sprawdzić, jak bardzo spisze się w roli nauczyciela. Wprawdzie nie do końca wiedział, z jakim rocznikiem ma do czynienia, bo nie ma prawa