Aliarin spacerując po okolicy postanowiła przejść się na plac handlowy, miała nadzieję, że znajdzie wszystko czego potrzebuje w okazjonalnej cenie. Oczywiście jednak nie udało się jej. Szła wolnym krokiem trzymając ręce w kieszeni rozmyślała nad pogodą. Miała nadzieję, że może w końcu będzie burza. Spacerując tak w oddali dostrzegła mężczyznę, którego dane było jej poznać na zajęciach. Wzruszyła ramionami i poszła w jego kierunku.
- Cześć - powiedziała cicho, będąc już blisko.

- Ponury? Mi się ta pogoda podoba. Jest przyjemnie. Chciałam zrobić zakupy ale oczywiście wszystko takie drogie nie ma jak zarabiać. Może by kogoś okraść ale za dużo ludzi. Więc spaceruję i rozmyślam. A Ty? Co tu robisz jak Ci się pogoda nie podoba. Było zostać w pokoju. - odparła dziewczyna przyglądając się mężczyźnie.

- Leżeć nie leżą ale chodzą po niej. Wystarczy tylko po nie sięgnąć. - odparła dziewczyna przekonana, że ma rację - Gorzej z konsekwencjami.. Nikt już nie rozumie, że uczniowie też muszą mieć na swoje wydatki. - Zmierzyła mężczyznę wzrokiem - Nawet jak nie są najmłodsi. - dodała

-Znowu? Cholera by to wzięła... rzuciłem z rezygnacją a przed oczami stanęła mi grupa z którą miałem ostatnio wątpliwą przyjemność wymienić parę "zdań". Spojrzałem na Aliarin po czym spytałem wyjmując jednocześnie kunai torby:
-Słyszałaś? Idę to sprawdzić, idziesz ze mną? i ruszyłem w kierunku, z którego dobiegał hałas.

Gdy zarówno Rin, jak i Oprae wbiegli w uliczkę i następnie wbiegli w zaułek, do którego prowadziła ów uliczka, na końcu zaułku oboje spostrzegli trójkę chłopców, którzy przystawili niespełna 10-letnią dziewczynkę do muru. Dziewczynka miała dość nadszarpane ubrania, więc można było łatwo wywnioskować, że dziewczynka chciała zapewne wcześniej uciec trójce chłopców, lecz niestety bezskutecznie. Pierwszy i zarazem największy z całej trójki, nieco przy kości chłopiec o wzroście ok 1 metr 50 cm odziany w szarawe spodnie i pomarańczową kamizelkę, pod którą widniał czarny T-shirt nagle obrócił się w stronę dwójki adeptów, która właśnie wbiegła do zaułku. Chłopiec posiadał krótkie blond włosy i charakterystyczny jak dla łobuzów w swoim wieku (ok 14 lat) niezbyt sympatyczny wyraz twarzy. Dwójka pozostałych łobuzów, która mu towarzyszyła, a którzy trzymali dziewczynkę przygwożdżoną do ściany, zdawali się być bliźniakami, mającymi ciemny blond kolor włosów, szczupłe sylwetki, by nie powiedzieć, że sylwetki ich były zdecydowanie wychudzone. Obaj chłopcy jak na bliźniaków przystało posiadali ten sam zestaw ubrań - ciemnoniebieska, poszarpana przy krótkich rękawkach koszulka z lekko odstającym ku górze kołnierzem i białe, krótkie spodenki z kieszeniami po bokach. Obaj bliźniacy odwrócili się w tym samym momencie w stronę Oprae i Rin, co ich większy towarzysz - ruchy bliźniaków jednak wyglądały przy tym tak, jakby tylko jeden z nich był prawdziwy, a drugi jakby był odbiciem w lustrze. Obaj posiadali szyderczy uśmiech na swych wychudzonych twarzach.
- No, widzę, że się spotykamy ponownie. - oznajmił grubszy dzieciak, kierując swoje słowa bardziej w stronę Oprae. Młody adept teraz mógł zauważyć plaster przyklejony na nieznacznie zsiniaczonej skroni chłopca.

- Twoi koledzy?- zapytała beznamiętnie zaciekawiona dziewczyna - Może byście zostawili to dziecko? Głowa mnie zaczyna boleć od jej krzyków. Jesteście na tyle duzi, że powinniście wiedzieć jak się zabrać za te rzeczy. - stwierdziła przewracając oczami. - Można zabijać dzieci? - zapytała z nadzieją w głosie szeptem mężczyznę stojącego obok niej.

- Heh, zabić możecie co najwyżej muchy w pobliskich kubłach na śmieci, gdy was tam poślemy. - zawołał chłopak w pomarańczowej kamizelce. Bliźniacy nie spuszczając wzroku z Oprae i Rin, chwycili dziewczynkę za włosy, każdy jedną swoją dłonią - bliźniak po lewej chwycił dziewczynkę w ten sposób swoją prawą dłonią, a bliźniak po prawej swoją lewą. Dziewczynka wydała z siebie wyraźnie pisk przerażenia całą sytuacją, będąc kompletnie bezbronną, nie mogąc ruszyć czy to rękoma, czy też nogami, które bliźniacy w sprawny sposób trzymali przygwożdżone ciężarem swoich ciał do muru. Chłopiec w pomarańczowej kamizelce przykucnął na lewe kolano, kładąc swoje dłonie na ziemi.
- To jak będzie, rewanż? - zapytał Oprae pewnym siebie i szyderczym głosem. Przerażenie dziewczynki wymalowane na jej twarzy było wyraźnie potwierdzeniem dla faktu, że pytanie chłopca miało zdecydowanie charakter pytania retorycznego.

-Kto te dzieci robi w dzisiejszych czasach..- skwitowała dziewczyna niewiele starsza od oprawców. Szybko rzuciła okiem na otaczający ich teren. Interesowało ją jak wiele osób prócz samych zainteresowanych się tam znajduje. Po czym powróciła wzrokiem na pomarańczowego chłopca i na nim skupiła wzrok. Spojrzała na Oprae i poszła w jego ślady. Wskoczyła na dach. Lewą ręką sięgnęła do torby po czym przypomniała sobie, że nie może zabijać więc porzuciła ten pomysł przynajmniej na razie. - Macie rodziców? - krzyknęła do chłopców. *Jeśli mają to może im powinnam złożyć wizytę, zabicie dorosłego nie powinno być tak bardzo wstrząsające jak zabicie dziecka* pomyślała. Teraz patrzyła już na wszystkich chłopców jak i dziewczynkę.

-A planowałem obić Ci facjatę tak jak ostatnio, no ale widzę, że tym razem nie zadziała... rzekł Oprae z rezygnacją, po czym nagle ruszył na swojego przeciwnika wyciągając dłoń, w której trzymał kunai, przed siebie. Zerknął w międzyczasie na pozostałą dwójkę, starając się odnotować w swojej pamięci ich pozycje, oraz, zaczął myśleć jak rozwiązać sprawę tych gnojów na stałe. *Zabić nie można, obicie nic nie daje, akademia nie wyciągnęła konsekwencji... Pozostaje ich chyba poamać*, perorował w głowie Oprae. Martwił się też o Aliarin, nie znał jej zbytnio, ale zauważył, że ma sadystyczne zapędy, co może jej przysporzyć problemów.

Chudy chłopak w niebieskiej koszulce, który stał się przeciwnikiem Oprae, przeskoczył nad nim łącząc salto z piruetem w powietrzu, lądując niespełna 2 metry za plecami adepta, będąc zwróconym ku niemu. Teraz odwracając rolę, to ów chłopak ruszył z identycznym co Oprae przed chwilą atakiem, wymierzając w swym doskoku dźgnięcie w stronę adepta.
Aliarin zeskakując z dachu za plecy większego chłoca była cały czas przez niego obserwowana. Gdy wylądowała za nim i wymierzyła cios oczkiem noża kunai, chłopiec odwrócił się w jej stronę i pochwycił rękojeść jej kunai, jak i jej dłoń w swoją, pokrytą szczelnie warstwą ziemi i gdzieniegdzie kamieni. Szyderczość z jego twarzy nie schodziła.
- Ostatnim razem nas zaskoczył, ale tym razem się przygotowaliśmy. - oznajmił Aliarin pewnym siebie głosem, wykonując ledwo dostrzegalny ruch oczami gdzieś za plecy dziewczyny.

Gdy tylko dziewczyna dostrzegła spojrzenie przeciwnika zrozumiała, że może ją czekać atak z tyłu. Momentalnie splunęła w oczy przeciwnika, odskoczyła w swoją prawą stronę, korzystając z momentu oślepienia lewą ręką (wolną) uderzyła grubasa w grdyk jednocześnie wykonała kopnięcie w tył kolana chłopca (mawashi geri).

Oprae uśmiechnął się, widząc że atak poskutkował, jednak zdziwił się, gdy przeciwnik wykonał atak ręką, w której tkwił wbity shuriken. *Widać są zdeterminowani tym razem wygrać* przemknęło studentowi przez myśl.
Natychmiast się odsunął nieco w tył, asekurując się prawą ręką z kunaiem, gdy ręka przeciwnika minęła środek jego torsu (czyli tak jabky w połowie ataku), Oprae skrócił dystans a wolna ręka wystrzeliła, wymierzając przeciwnikowi silny podbródkowy. Za ciosem podążył kolejny, a konkretnie kunai rzucony nagłym machnięciem prawej ręki prosto w tors stojącego przedemną przeciwnika.