Jak nauczyciel zaczął rozdawać kartki z testem muszę przyznać, że trochę byłem podenerwowany co zapewne było po mnie widać. Był to w końcu mój pierwszy test w tej akademii i powinienem postarać się na nim jak najlepiej, żeby nie wypaść na osobę, która udaje kogoś zainteresowanego lekcją, a tak naprawdę nie słucha i nic z niej nie pamięta. Po otrzymaniu kartki zanim spojrzałem na jej zawartość wziąłem kilka głębokich wdechów, by się uspokoić i chwyciłem w ręke długopis. Na początek przeczytałem każde pytanie, by móc je powoli analizować. O dziwo nie wydały się one szczególnie trudne. Przynajmniej dla mnie. Od razu wziąłem się za pisanie odpowiedzi pod każdym z nich. Jak już to zrobiłem to wzorem Yuno, która oddała jakiś czas przede mną wstałem i podszedłem do ławki nauczyciela oddając test oraz długopis. Wracając na miejsce można było zobaczyć uśmiech na mojej twarzy wskazujący na moją pewność siebie. Siadając spojrzałem też w stronę dziewczyny zaciekawiony co właściwie teraz robi, bo mógłbym przysiąc, że od momentu oddania kartki nie było słychać z tamtej strony.

Shiko, czekał na sprawdzenie przez nauczyciela owych kartkówek, po zebraniu wszystkich oraz po chwili skupienia, sensei zaczął czytać wyniki. Podawanie wyników rozpoczął od najlepszego ucznia był nim Mani: - 100 % ? Niezlee - pomyślał chłopak, mam nadzieję że będzie 2 w kolejce , jednak się zdziwił , kolejną osobą była koleżanka Yuno. - No to teraz ja , pewnie nie będe dużo gorszy , tak żle to mi chyba nie poszło - rozmyślał Shiko. Nauczyciel podał wynik było to jedynie 50 %, - Cooo ? To nie możliwe - Podniósł głos Shiko , - Muszę to zobaczyć - dodał, podszedł do nauczyciela, zabrał swoją kartkówkę i szczegółowo sprawdzał w czym popełnił błąd , po chwili go znalazł: - Jak to w ostatnim zadaniu ,  Czy jakakolwiek istota może żyć bez chakry? Ma być odpowiedż , że tak jak przecież nie wszystkie zwierzęta mają chakre - zadał pytanie oburzony chłopak.

Widząc sytuację, która wynikłą pomiędzy Senseiem i Shiko od razu pomyślałem "- Oho, nasz sensei jednak nie tylko potrafi się uśmiechać." Po zabraniu kartki chłopakowi od razu usiadł i wtedy też wlepiłem w niego mój wzrok zupełnie nie wiedząc co ze sobą zrobić, bo przecież rozmawiać raczej nie będę, żeby nie przeszkadzać w sprawdzaniu testów, wyjść stąd też nie mogę, więc właściwie pozostało mi tylko to. Czasem tylko zerknąłem kątem oka co robią inni, ale to by było na tyle.
W końcu Rujin-sensei skończył sprawdzenie kartkówek i z lekkim zniecierpliwieniem czekałem na wyniki. Wątpiłem w to, że osiągnę najlepszy wynik, ale byłem pewien, że zdam, więc z uwagą słuchałem słów nauczyciela, gdy powiedział, ze zacznie od najlepszych. Ku mojemu ogromnemu zdziwieniu to ja okazałem się tym, który osiągnął najlepszy wynik i to w dodatku bez najmniejszego błędu. Co tylko pogłębiło zdziwienie. Po krótkiej chwili jednak się ogarnąłem i słuchałem dalszych wyników. Następna była Yuno z wynikiem 87,5%, a później Shiko z 50%. Jak sensei rozdał nam testy mój kolega z klasy od razu do niego podszedł wzburzony i chciał wytłumaczenia. Tutaj już się wyłączyłem, bo wyszedłem z założenia, że i tak znam odpowiedź, a przecież trzeba będzie jeszcze nauczyć się tych technik jak najprędzej, żeby uporać się z tym na następne zajęcia. Poczekałem, więc tylko kulturalnie, aż Sensei z chłopakiem wyjaśnią wszystko, a później wstałem z miejsca i skierowałem się w stronę wyjścia z sali ówcześnie oddając swoją kartkę nauczycielowi. Przy wychodzeniu z sali powiedziałem. - Do zobaczenia na następnych zajęciach, Yuno, Shiko. Do widzenia, Rujin-sensei.