Wchodząc do sali mogłem zobaczyć niezbyt różnicą się od zwykłej szkolnej sali pomieszczenie, mównica, tablica i ławki, standard w sumie. Nawet filozofia akademii niewiele różnicy się od zwykłej szkoły, także uczymy się podstawowej wiedzy jak w szkole, ale mamy też zajęcia z walki wręcz i uczymy się kontrolować chakrę. No cóż, mam nadzieję, że wykaże się na tyle, by ukończyć ją szybko i stać się pełnoprawnym ninja, ponieważ nie mam zamiaru spędzić tu kilku lat, mimo iż jestem leniem. W miarę możliwości postaram się nauczyć wszystkiego, co potrzebne, ale nie unikając ciężkiej pracy. Bardzo to wszystko kłopotliwe, ale cóż poradzić? Taką droga wybrałem i mam nadzieję, że nie będzie źle, w końcu będę poważany wśród mieszkańców i rodziców. No i sensei'a. Zresztą, kiedy wszedłem, już tam na mnie czekał. Ukłoniłem się mu i powiedział:
- Jestem, sensei.

Cóż, okazało się, że dziś będę miał pierwsze zajęcia, więc maksymalnie skupiłem się na tym, co mówi sensei. Powiedział, że dziś nauczę się kontrolować chakrę, a także dwóch podstawowych technik. Na koniec zadał mi pytanie, czy wiem, czym jest chakra. Wiedziałem jedynie podstawowe informacje, więc powiedziałem mu tylko tyle, ile wiedziałem, bez kombinowania i wymyślania informacji, by pokazać, że znam się już na tym i możemy ominąć tą lekcję:
- Chakra, to energia płynąca w każdym żywym organizmie, jest to połączenie energii życiowej i duchowej, dzięki której shinobi mogą wykonywać różne techniki. Wiele więcej niestety nie wiem, tylko tyle zdążyłem się dowiedzieć, zanim tu przybyłem. Niedawno dopiero zdecydowałem się dołączyć do akademii, może ze 3-4 dni temu i większość czasu spędziłem z rodziną, pakując się, słuchając ich rad i tyle. Przepraszam, jeśli pana zawiodłem, sensei, obiecuję, że dam z siebie wszystko podczas lekcji. Powiedziałem z szacunkiem i uprzejmością, jednocześnie kłaniając się i chwilę później opierając się lekko o ławkę...

Pierwsze zadanie - kontrola chakry. Zrobiłem tak, jak kazał sensei, skupiłem się, stanąłem prosto i starałem zjednoczyć z energią. Nie było to proste, przez pierwsze kilka minut nie działo się zupełnie nic, nic mi nie wychodziło, ale nie poddawałem się. Nie sądziłem, że to będzie tak trudne, co prawda nie znałem wcześniej żadnego shinobi, więc nie miałem pojęcia o tym, jak wygląda ich nauka, dlatego może szło mi to tak kiepsko. Próba za próbą i coś się w końcu ruszyło, w końcu coś załapałem i za którąś próbą się udało. Skupiłem się, moje ciało wypełniła chakra, którą powoli rozprowadzałem po całym ciele, z precyzją i spokojem. W końcu, w koło mojego ciała zaczęła pojawiać się niebieska poświata, chakra, która tak usilnie próbowałem kontrolować. Po jakimś czasie pojawiła się ona prawie tak mocno, jak u sensei'a. Nie ukrywam, że czułem się lekko zmęczony, ale tylko troszkę, bo wymagało to skupienia. Po ostatniej próbie odetchnąłem z ulgą i spojrzałem na mistrza, czekając na jego reakcję...

Cóż, wcześniej chodziło tylko o kontrolowanie chakry w całym ciele, o jej kontrolowany przepływ, teraz jednak zadanie było zdecydowanie cięższe. Musiałem skupić chakrę w stopach, dokładnie w podeszwie, dzięki czemu będę mógł chodzić po ścianach. Zrobiłem, co sensei kazał, skupiłem się na tym, aby przesłać chakrę do stóp, po czym zrobiłem krok na ścianę. Już z początku poczułem, że moja stopa lekko klei się do ściany, dlatego odbiłem się drugą nogą i przyłożyłem do ściany. Niestety, nic się nie stało, a ja zaliczyłem glebę, gdyż po chwili i druga noga mi się odkleiła. Ciężko było, próbowałem i próbowałem, minęła godzina, może nawet więcej, a mi dalej się nie udawało. Dopiero po jakichś 3 godzinach, jak nie więcej, w końcu zaczęło mi się udawać, a ja zapamiętałem to uczucie, to, jak mam to zrobić. Nie było łatwo, a to dopiero początek mojego treningu. Czego jeszcze mogłem się spodziewać? Sam nie wiedziałem, na pewno, prędzej czy później, zaczną mnie uczyć technik, o ile zaliczę podobne do dzisiejszych zajęć. Kiedy to będzie? Okaże się wkrótce przypuszczam...

Chodzenie po ścianach zaliczone, teraz zostało trochę odpocząć, zjeść coś, a później brać się za chodzenie po suficie i naukę pierwszych technik. Ramen, które sensei przyniósł, było jedną z lepszych rzeczy, jakie ostatnio jadłem, pyszne mięsko, warzywka idealnie ugotowane, nie zamieniły się w papkę, ale też nie są za twarde. Lekko pikantny wywar i lekko twardawy makaron. Idealne wręcz. Nażarłem się jak świnia, więc przez jakieś pół godziny, a nawet godzinę nie mogłem się nawet ruszyć z krzesła. Na razie postanowiłem odpocząć, a zaraz potem wróciłem do treningu. Znów skoncentrowałem chakrę w stopach, po czym od razu wszedłem na ścianę. Było to już dość proste, więc od razu przeszedłem na sufit. Niczym nie różniło się to, od chodzenia po ścianie, ale bardziej musiałem uważać na krew spływające do mózgu, więc długo nie kontynuowałem tego chodzenia, a po kilkunastu swobodnych krokach zszedłem na dół...

Cóż, pierwsze ćwiczenia z kontroli chakry miałem zaliczone, sensei docenił moje starania i pochwalił mnie za dobrą robotę. Nie bardzo mi to pasowało, nie lubię być chwalony, czuje się wtedy lekko zakłopotany i nie wiem, jak mam zareagować. Wolę jednak, jak po prostu ktoś powie krótko: "dobra robota", albo nawet nic nie powie. Teraz zaś została mi nauka podstawowych technik shinobi. Zaczęliśmy od zmiany wyglądu, czyli Henge no Jutsu. Pierwsze próby nie przebiegły zbyt pomyślnie, kilka razy zmieniłem się w naprawdę marną, wręcz obrzydliwą kopię senseia, jako zdechlaka albo i jeszcze czegoś innego, niezbyt udanego. Ze 2-3 godziny zajęło mi to, aby w końcu swobodnie i idealnie wykonywać tą technikę, bo nie mogłem dobrze zrównoważyć chakry. Ale w końcu się udało i mogliśmy przejść do kolejnej techniki, jaką było Bunshin no Jutsu, którego sensei mi jeszcze nigdy nie pokazywał. Byłem ciekawe jej, nie zaprzeczę...