Trening techniki Raiton: Jōzan no Ugoki - 2 Post
Koncentracja: 2/5

Dobre kilkadziesiąt minut wytężał się aby dojść do stanu który byłby w stanie uznać za satysfakcjonujacy.
Gdy ta sztuka mu sie udała, zaczął sie przemieszczac wolnym tempem po polanie pozostawiając chakrę i
osiagniety wczesniej efekt w nienaruszonym stanie. Kroczył tak powli przez dłuższy czas lecz gdy przyśpieszył
poczuł jak jego chakra się rozprasza.

Trening techniki Raiton: Jōzan no Ugoki - 4 Post
Koncentracja: 4/5

W pewnym momencie postanowił przetestowac kilka znaków wyzwalających. Pierwsze próby okazały się bezowocne,
chakra i jego ciało w zaden sposób nie reagowały. Dopiero znak Szczura okazał się idealny, chakra opuszczała jego
ciało w drobnych dawkach, co jakis czas. Postanowił więc ruszyć biegeim przed siebie i aż zaskoczył go efekt.
Tuz za nim co moment pojawiały sie jego widma migające elektryczna poświatą, ona sam równiez nią emanował.
Ciężko było rozróżnić użytkownika od jego widm...

Trening A1 - Szybkość - 1 Post
Wytrwałość: 1/5

Gdy odpoczynek dobiegł końca, chłopak postanowił potrenowac swoja szybkość.
Nie było na to lepszego sposobu niż bieg, długi z częstymi przyspieszeniami i zwolnieniami.
Ruszył wiec przed siebie biegnąc początkowo jednostajnym tempem, by w pewnej chwili przyspieszyć do granic
mozliwosci.

Trening A1 - Szybkość - 3 Post
Wytrwałość: 3/5

Nadszedł czas na lekkie zmodyfikowanie treningu, ruszył więc pełna prędkościa pomiedzy drzewa, ktore pokonywał
slalomem ani troche przy tym nie zwalniając. Biegł jak szalony, nie bacząc na lekkie i nie tylko obcierki mijanych
drzew. Biegł, a jego nogi bliskie były omdlenia. Postanowił wiec chwile odsapnąć by za moment wrócić do treningu
ze zdwojona siłą.

Trening A1 - Szybkość - 5 Post
Wytrwałość: 5/5

Na zakończenie białowłosy ruszył przed siebie, biegł w lini prostej po polanie wyciągając prędkość największą jaką
był w stanie. Postanowił biec w ten sposób do czasu aż nogi odmówia mu posłuszeństwa, biegł więc dobre kilkanaście,
a może nawet kilkadziesiąt minut. sam nie był pewien bo czas jakby sie zatrzymał. Biegł aż nogi niczym z waty, ugieły
sie pod nim. Był to znak, że więcej tego dnia z siebie nie wykrzesa. Ponadto czuł gigantyczny ból w kości śródstopia
lewej nogi, gdy sprawdził czemu okazało się, że jest  ona złamana. Dowlekł sie z trudem w cień drzewa, gdzie oddał'
się błogiemu odpoczynkowi i regeneracji sił.