Bibliotekarz wysłuchał słów dziewczynki. Gdy mówiła, że woli wypożyczyć na kilka dni, chłopak wziął i zanotował coś w niewielkiej książce/notesie, co pewnie pełniło swoistą funkcję rejestru wypożyczonych książek. Chłopak miał spytać o pełne imię i nazwisko dziewczynki, gdy ta skierowała do niego kolejną prośbę. Chłopak przyjrzał się małej, a gdy ta skończyła precyzować swoje zapytanie, młody bibliotekarze jedynie zrobił nieznaczny grymas, naciągając na ułamek sekundy kącik ust w bok, co mogło jasno znaczyć, że w tej kwestii on sam osobiście, nawet ze zbiorami z prowadzonej przez siebie biblioteki, może okazać się tutaj bezradny.
- Niestety, nic mi o niej nie wiadomo. Widzisz, niedawno przejąłem bibliotekę po swoim ojcu, pamiętam większość zwojów i książek, które mamy w swoich zapasach, ale raczej nie kojarzę, byśmy mieli coś, co by Ci pomogło. Jeśli mógłbym Ci doradzić - udaj się do budynku Mizukage, tam prowadzą rejestr Shinobi, którzy służyli w wiosce. Sądzę, że tam prędzej się czegoś dowiesz. Jeśli chcesz, możemy się umówić tak - Ty spróbuj dowiedzieć się czegoś w rejestrze wioski, ja zaś spróbuję poszukać czegoś w naszych zbiorach. Być może jednak mamy coś, co byłoby Ci pomocne, ale na ewentualne znalezienie tego potrzebuję więcej czasu, dobrze?
Po słowach młodego bibliotekarza widać było, iż był zaangażowany w swoją pracę. Historia Yuno najwyraźniej była jedną z tych sytuacji, w których młody chłopak czuł, że spełnia ważniejszy obowiązek, niż tylko kontrolowanie, jakie książki są używane przez czytelników, lub przez kogo i na ile są wypożyczane.