- Nie jesteś zalogowany.
- Polecamy: Sprzęt RTV
 | 4 Heisei, Natsu |  |
 |
4 Heisei, Natsu |
| Kraj | Zachmurzenie | Wiatr | Opady | Temperatura |
|---|---|---|---|---|
| Kraj Ognia | pełne zachmurzenie | lekki wiat | mżawka | 18 °C |
| Kraj Błyskawicy | zachmurzenie z przejaśnieniami | lekki wiatr | brak opadów | 20 °C |
| Kraj Wody | pełne zachmurzenie | bezwietrznie | deszcz | 12 °C |
| Kraj Wiatru | bezchmurnie | lekki wiatr | brak opadów | 26 °C |
| Kraj Ziemi | lekkie zachmurzenie | bezwietrznie | brak opadów | 20 °C |
| Kraj Herbaty | pełne zachmurzenie | bezwietrznie | mżawka | 16 °C |
Dane Personalne
Imię: Narita
Nazwisko: Yuhi
Wiek: 14
Data Rozpoczęcia Heise, Natsu (14)
Płeć: Kobieta
Grupa Krwi: 0Rh+
Wygląd
Wzrost: 155 cm
Waga: 40 kg
Kolor Oczu: Czerwone
Kolor Włosów: Białe
Sylwetka: Szczupła
Cechy Szczególne: Tatuaż na karku, czerwone oczy
Historia
Charakter: Narita jest osobą nieufną, zamkniętą w sobie, milczącą i nieprzystępną.Chodzi własnymi ścieżkami.
Niesamowicie szybko kojarzy i łączy ze sobą fakty, ciężko cokolwiek przed nią ukryć.
Zdarza jej się być złośliwą, a wręcz wredną dla osób, które w jakiś sposób podniosą jej ciśnienie.Nie wykazuje chęci zawierania bliższych znajomości z innymi ludźmi. Jedyną bliską osobą była jej przyjaciółka z dzieciństwa Akane, która pomagała i starała się nią opiekować w miarę swoich możliwości.
Osobowość Narity wykształciła się z powodu tragicznego przeżycia, jakim była śmierć jej rodziców, kiedy była jeszcze małą dziewczynką.
Wstęp do Historii:Razem z rodzicami mieszkała w Tanzaku. Gdy miała 5 lat, jej matka wiedząc, że nie uniknie tego co ma się niebawem wydarzyć, schowała swoją małą córeczkę do szafy i całując ją ze łzami w oczach, powtarzała jak bardzo ją kocha.
Przestrzegła, by nie wychodziła z szafy, cokolwiek by się nie działo i kazała jej zamknąć oczy i zatkać uszy.
Zamykała drzwi szafy ostatni raz patrząc na córkę tak, jakby chciała zachować jej obraz w pamięci,
Narita usłyszała wtedy krzyk swojego ojca, a potem zniknęła ostatnia smuga światła i nastąpiła ciemność.
Dostrzegła lekkie światło wpadające przez dziurkę od klucza, stanęła na palcach i zerknęła przez nią.
To co zobaczyła odmieniło jej życie na zawsze. Widziała martwe ciała rodziców na podłodze, w kałuży ich krwi.
Zabójcy stali nad ciałami z obleśnymi uśmiechami przepełnionymi satysfakcją, widziała znak Liścia na ich opaskach.
Jej małe ciało zaczęło drżeć, bojąc się, że ją usłyszą zatkała sobie usta dłońmi i zamknęła oczy pozwalając by łzy spływały jej po drżącej brodzie. Kiedy było już po wszystkim i intruzi opuścili dom, opuściła szafę, by uklęknąć przy zwłokach swoich kochanych rodziców.
Położyła głowę na piersi mamy i zaczęła głośno szlochać.
Następnie uciekła z tego miejsca, które niegdyś nazywało się jej domem i błąkała się po mieście.
Taką właśnie zobaczyła ją je przyjaciółka Akane, zapłakaną w brudnych pokrwawionych ciuchach.
Rodzice Akane przygarnęli Narite do siebie i traktowali ją jak swoją córkę.
Historia: Narita i Akane były jak siostry, nie opuszczały się na krok, wszystko robiły razem.
Uwielbiały zabawy w lesie blisko domu Akane, bawiły się tam często w chowanego. Pewnego dnia zapuściły się zbyt daleko i straciły orientacje. Godziny mijały, a słońce coraz szybciej chowało się za koronami drzew.
Nim się spostrzegły nastała noc. Wiedziały, że nie mają szans by znaleźć drogę do domu. Pozbierały patyki i rozpaliły ognisko, żeby się trochę ogrzać w tę wiosenną noc. Nie miały pojęcia, że były obserwowane.
Akane położyła się na miękkiej trawie, wkładając bluzę pod głowę, chwile potem zasnęła.
Narita siedziała wpatrując się w ogień tak,
że jej czerwone oczy niemal błyszczały i wtedy usłyszała świst koło ucha i
czarny kunai wylądował obok twarzy jej przyjaciółki. Porwała się razem z Akane na równe nogi,
lecz nagle za Akane pojawiła się znikąd męska postać i przyłożyła jej kunai do szyi.
Narita spojrzała w przestraszone oczy przyjaciółki, która próbowała się wyrwać co tylko pogarszało sprawę bo widziała strużkę krwi na jej szyi.
Do Narity podeszła kobieta z opaską na oku i chwyciła ją za włosy, by odchylić jej głowę mocno do tyłu. Bolała ją skóra głowy, ale nie odezwała się słowem, nawet nie jęknęła. Kobieta odwróciła się do towarzysza i zaczęli rozmawiać o jakieś pomyłce, wspominając coś o sharinganie czego Narita wtedy nie rozumiała i eskortowali je do domu. W sypialni Narita zwierzyła się przyjaciółce, że jak dorośnie chce zostać kunoichi.
W wieku 14 lat Narita postanowiła, rozpocząć naukę w Akademii Ninja, która znajdowała się w KohohaGakure mimo, że to oznaczało rozłąkę z Akane. Poprzysięgła sobie zemstę.
Cele: Pomścić rodziców
Spoiler:
Narita zazwyczaj nosi przylegające do jej ciała ubrania. Ma na sobie długie czarne skórzane rękawiczki i krótsze czerwone również skórzane, ale bez palców. Zakłada wygodne czerwone trapery. Czasami ukrywa piersi pod bandażem by ukryć swoją płeć.
Offline
Narita
Offline
Dane Personalne
Imię: Narita
Nazwisko: Yuhi
Wiek: 14
Data Rozpoczęcia: 3 Heise, Natsu (14)
Płeć: Kobieta
Grupa Krwi: 0Rh+
Wygląd
Wzrost: 155 cm
Waga: 40 kg
Kolor Oczu: Czerwone
Kolor Włosów: Białe
Sylwetka: Szczupła
Cechy Szczególne[/color]: Tatuaż na karku, czerwone oczy
Historia
Charakter: Narita jest osobą nieufną, zamkniętą w sobie, milczącą i nieprzystępną.Chodzi własnymi ścieżkami.
Niesamowicie szybko kojarzy i łączy ze sobą fakty, ciężko cokolwiek przed nią ukryć.
Zdarza jej się być złośliwą, a wręcz wredną dla osób, które w jakiś sposób podniosą jej ciśnienie.Nie wykazuje chęci zawierania bliższych znajomości z innymi ludźmi. Jedyną bliską osobą była jej przyjaciółka z dzieciństwa, Akane, która pomaga i stara się nią opiekować w miarę swoich możliwości.
Osobowość Narity wykształciła się z powodu tragicznego przeżycia, jakim była śmierć jej rodziców, kiedy była jeszcze małą dziewczynką.
Wstęp do Historii:Razem z rodzicami mieszkała w Tanzaku. Gdy miała 5 lat, jej matka wiedząc, że nie uniknie nieuniknionego schowała swoją małą córeczkę do szafy i całując ją ze łzami w oczach, mówiła jak bardzo ją kocha.
Przestrzegła by nie wychodziła z szafy, cokolwiek by sie nie działo i kazała jej zamknąć oczy i zatkać uszy.
Kiedy zamykała drzwi szafy ostatni raz patrząc na córkę, tak jakby chciała zachować jej obraz w pamięci,
Narita usłyszała krzyk swojego ojca, a potem zniknęła ostatnia smuga światła i nastąpiła ciemność.
Wtedy dostrzegła lekkie światło wpadające przez dziurkę od klucza, stanęła na palcach i zerknęła przez nią.
To co zobaczyła odmieniło jej życie na zawsze. Widziała martwe ciała rodziców na podłodze, w kałuży ich krwi.
Zabójcy stali nad ciałami z obleśnymi uśmiechami przepełnionymi satysfakcją, widziała znak Liścia na ich opaskach.
Jej małe ciało zaczęło drżeć, bojąc się że ją usłyszą zatkała sobie usta dłońmi i zaknęła oczy pozwalając by łzy spływały jej po drżącej brodzie. Kiedy było już po wszystkim i intruzi opuścili dom, opuściła szafe i uklęknęła przy zwłokach swoich kochanych rodziców.
Położyła głowę na piersi mamy i zaczęła głośno szlochać.
Nastepnie uciekła z tego miejsca, które niegdyś nazywało się jej domem i błąkała się po mieście.
Taka właśnie zobaczyła ją je przyjaciółka Akane, zapłakaną w brudnych pokrwawionych ciuchach.
Rodzice Akane przygarneli Narite do siebie i traktowali ją jak swoją córkę.
Narita i Akane były jak siostry, nie opuszczały się na krok, wszystko robiły razem.
Uwielbiały zabawy w lesie blisko domu Akane, bawiły się tam często w chowanego. Pewnego dnia zapuściły się zbyt daleko i straciły orientacje. Godziny mijały, a słońce coraz szybciej chowało się za koronami drzew.
Nim się spostrzegły nastała noc. Wiedziały, że nie mają szans by znaleść drogę do domu. Pozbierały patyki i rozpaliły ognisko, by się trochę ogrzać w tę wiosenną noc. Nie miały pojęcia, że były obserwowane.
Akane połozyła się na miękkiej trawie, wkładając bluzę pod głowę, chwile potem zasnęła.
Narita siedziała wpatrując się w ogień tak,
że jej czerwone oczy niemal błysczały i wtedy usłyszała swist koło ucha i
czarny kunai wylądował obok twarzy jej przyjaciółki. Porwała się razem z Akane na równe nogi,
lecz nagle za Akane pojawiła się znikad męska postać i przyłożyła jej kunai do szyi.
Narita spojrzała w przestraszone oczy przyjaciółki, która próbowała się wyrwać co tylko pogarszało sprawę bo widziała strużkę krwi na jej szyi.
Do Narity podszedł drugi mężczyzna z opaską na oku i chwycił ją za włosy by odchylić jej głowę mocno do tyłu. Bolała ją skóra głowy , ale nie odezwała się słowem, nawet nie jęknęła. Kobieta odwróciła się do towarzysza i zaczęli rozmawiać o jakieś pomyłce, wspominając coś o sharinganie czego Narita wtedy nie rozumiała i eskortowali je do domu. W sypialni Narita zwierzyła się przyjaciółce, że jak dorośnie chce zostać kunoichi.
W wieku 14 lat Narita postanowiła, rozpocząć naukę w Akademii Ninja, która znajdowała się w KonohaGakure mimo, że to oznaczało rozłąkę z Akane. Poprzysięgła sobie zemstę.
Historia: Zobaczymy, co przyniesie jutro.
Cele: Pomścić rodziców.
Spoiler:
Narita zazwyczaj nosi przylegające do jej ciała ubrania. Ma na sobie długie czarne skórzane rękawiczki i krótsze czerwone również skórzane, ale bez palców. Zakłada wygodne czerwone trapery. Czasami ukrywa piersi pod bandażem by ukryć swoją płeć.
Offline
OK
Offline
Spoiler:
Narita zazwyczaj nosi przylegające do jej ciała ubrania. Ma na sobie długie czarne skórzane rękawiczki i krótsze czerwone również skórzane, ale bez palców. Zakłada wygodne czerwone trapery. Czasami ukrywa piersi pod bandażem by ukryć swoją płeć.
Offline
Dane Personalne
Imię: Naomi
Nazwisko: Scarlet
Wiek: 14
Data Rozpoczęcia: 3 Heisei, Natsu
Płeć: 3 Heisei, Natsu
Grupa Krwi: AB
Wygląd
Wzrost: 157 cm
Waga: 44 kg
Kolor Oczu: Czerwone
Kolor Włosów: Szkarłatne
Sylwetka: Szczupła
Cechy Szczególne: Niewielkie blizny po łańcuchach na nadgarstkach
Historia
Charakter: Naomi jest niezwykle surową osobą, często krytykuje zachowanie i nawyki innych.Jest niecierpliwa, nie znosi ludzi, którzy nie odpowiadają od razu na pytania. To w połączeniu z tragicznym dzieciństwem sprawiło, że większość jej znajomych czuje się niezręcznie w jej towarzystwie. Jednakże wierzy ona w sprawiedliwość. Według jej przyjaciółki Yuuki, Naomi jest "piękna, ciepła i pełna pasji". Wiele jej stroi jest dość skąpych, uwydatniających przy okazji jej kobiece kształty. Ma niekiedy skłonności do ubierania się w dość wyzywający sposób. Scarlet nie ma problemu z prezentowaniem swojego ciała mężczyznom, a przynajmniej towarzyszom. Nie odczuwa żadnego zażenowania. Naomi nie może także spożywać alkoholu. Gdy jest bowiem pijana, zachowuje sią agresywnie wobec towarzyszy i wydaje się mieć kłopoty z rozpoznawaniem innych.
Wstęp do Historii:Naomi dorastała wraz ze swoim starszym bratem Simonem. Ich matka zmarła przy porodzie, ojciec nigdy nie wybaczył tego Naomi. Zaczął pić i wyżywać się na nic nie rozumiejącym dziecku. Kiedy Simon stanął w jej obronie, pewnego dnia wyszedł i już nie wrócił. Mogąc liczyć tylko na siebie bardzo się do siebie przywiązali, gdy wydawało się, że wszystko już będzie dobrze ich wioska została zaatakowana. Uprowadzono z niej wszystkie dzieci by później na nich eksperymentować. Ich towarzyszami niedoli były w większości dzieci. Podczas rozmowy o swoich imionach, stwierdziła, że nazywa się po prostu "Naomi", więc wspólnie nadali jej nazwisko "Scarlet". Uważali, że nawiązują tym do koloru jej włosów. Mimo trudnych warunków i niekończących sie eksperymentów, Naomi zaprzyjaźniła się z innymi dziećmi. Lubiła także wysłuchiwac historii Simona o ich matce.Pewnego dnia Simon wymyślił plan, zgodnie z którym mogliby wydostać się na wolność. Niestety zostali schwytani przez strażników. Mężczyźni stwierdzili, że podżegacza należy ukarać, a resztę pozbawić jedzenia na trzy dni. Naomi zamierzała zrzucić winę na siebie, ale uprzedził ją Simon. Strażnicy uznali jednak, że wszystko zaplanowała Naomi, po czym zabrali ją ze sobą do komnaty, w której ją torturowali. Wkrótce pomógł jej Simon, ale sam też został złapany. Mająca wszystkiego dość jedenastoletnia Naomi rozpoczeła bunt wśród niewolników, by uratować brata. Wszystko szło po jej myśli, ale tylko do chwili, kiedy przybyli strażnicy mający na celu stłumienie rewolty. Udało im się rozproszyć buntowników. Podczas ataku Naomi widziała jak szczęka jej przyjaciela zostaje zniszczona, a inni poświęcają się, by obronić ją przed potężnym jutsu. W złości po raz pierwszy aktywowała swoje oczy, pędząc z furią na strażników urządzając tam prawdziwą rzeź zabiła każdego po kolei, kończąc tym samym bunt. Kiedy niewolnicy spuszczali łodzie, by w końcu zaznać wolności, Naomi udała się do miejsca, w którym przetrzymywany był Simon i odkryła, że chłopak przeszedł wewnętrzną przemianę. Z dobrego i ciepłego zmienił się w brutalnego i bezwględnego szaleńca, który zabił bezbronnych strażników. Poprzez tortury i pranie mózgu, uważał, że jedyną wolnością jest dokończenie eksperymentów. Naomi odmówiła mu pomocy, więc Simon pozwolił jej żyć, ponieważ pomogła mu pozbyć się strażników. Przed tym nakazał jej zachować wszystko w tajemnicy pod groźbą zabicia tych, którzy będą kontynuować eksperymenty, włączając w to jej przyjaciół. Namoi walcząc ze sobą postanawia zabić brata. Chowając za plecami kunai zapytała czy przytuli ją po raz ostatni. Simon z ironicznym uśmieszkiem przystał na jej propozycje. Namoi wtuliła się w brata i szepcząc mu do ucha ' Kocham Cię ' wbiła mu kunai w serce. Simon upadł na kolana, Naomi ani na chwile nie wypuszczając go z objęć cała zalana łzami położyła sobie jego głowe na kolanach głaszcząc go po włosach. Simon patrząc jej w oczy odpowiedział ' Pamiętaj, że zawsze będę z Ciebie dumny maleńka ' po tych słowach jego oczy zasnuły się mgłą. Naomi nie mogąc powstrzymać szlochu wtulała się w ciało brata. Nie wiadomo jak długo już tak leżąc zdążyła wypłakać wszystkie łzy. Poprzysięgła sobie, że w przyszłości dokona czegoś wielkiego, że sama będzie kimś wielkim. Nie pozwoli, aby zło przejeło nad nią kontrole.
Historia:
Cele:- Trzymać swoją ciemną strone pod kontrolą
Spoiler:
Naomi ma skłonności do ubierania się w dość wyzywający sposób.
Wiele jej strojów jest dość skąpych, uwydatniających przy okazji jej kobiece kształty. Scarlet nie zna pojęcia '' wstyd ''.
Offline
Spoiler:
Naomi ma skłonności do ubierania się w dość wyzywający sposób.
Wiele jej strojów jest dość skąpych, uwydatniających przy okazji jej kobiece kształty. Scarlet nie zna pojęcia '' wstyd ''.
Offline
Dane Personalne
Imię: Ryoushi
Nazwisko:
Wiek: 21
Data Rozpoczęcia: 3 Heisei Natsu (02/04/2015)
Płeć: Male
Grupa Krwi: 0 Rh-
Wygląd
Wzrost: 173 cm
Waga: 70 kg
Kolor Oczu: brązowe
Kolor Włosów: czarne
Sylwetka: szczupła
Cechy Szczególne: brak
Historia
Charakter: Ryoushi jest osobą o przyjaznym nastawieniu do otoczenia. W wiecznie dobrym humorze i skory do pomocy. Na ogół spokojny, nie przejawia żadnych oznak agresji, wręcz melancholijny. Do złudzenia można by pomyśleć że jest ofiarą losu, która nie potrafi nic ze sobą zrobić. Pozory jednak mogą mylić. Od spokojnego usposobienia można dostrzec ustępstwa. Zdarzają się sytuacje, w których musi wyrazić swoje zdanie, a wręcz własnymi rękami chce zmieniać coś, co nie jest po jego myśli, czy ideałów którymi się kieruje. Potrafi wybuchnąć, a jego spokojna natura w jednej chwili… wydaje się jakby była tylko maską. Innym człowiekiem.
W kontaktach z innymi lubi być nieco arogancki, niekiedy dowcipny- raczej „niegrzeczny”. Czasem lubi powiedzieć kilka słów za dużo lub niekoniecznie prawdziwych. Byle tylko się komuś odgryźć. Mimo wszystko, raczej nie nienawidzi ludzi. Szanuje ich oraz ich decyzje, poglądy i ideały, oraz to co robią. Choć gdy chce podpowiedzieć coś dobrego… zwykle dogryza. Lub. . . totalnie się wygłupia.
Wstęp do Historii: Ryoushi jest wędrującym młodym mężczyzną, który opuścił rodzinne miasteczko gdy miał 10 lat. Miasteczko to, nie było ani biedne, ani bogate. Tętniło swoim życiem, mieszkańcy się znali i atmosfera byłą bardzo przyjazna, choć zdarzały się nieprzewidziane napady rabunkowe, czy inne. Chłopak lubił swoją małą ojczyznę, ale zawsze miał jedno marzenie… Podróżować. Zwiedzać świat, najdalej jak tylko zdoła podążyć i iść tak długo dopóki starczy mu sił. Znudzony urokami swojego miasteczka rodzinnego, postanawia wyruszyć w podróż. W nieznane… Mając zaledwie 10 lat spotyka się z ostrym oporem opiekunów i zmuszony jest uciekać z domu. Swoich prawdziwych rodziców nie znał, wiedział tylko że należeli do elity i byli niezwykle potężnymi wojownikami.
Tak zaczęła się jego wielka przygoda o której zawsze marzył. Podróżował piechotą, czasem wtargnął na wóz konny i ukryty w sianie przemierzał równiny, lasy, stepy. Zatrzymywał się w różnych innych wioskach, miastach a czasem nawet w domkach pustelników czy drwali ukrytych gdzieś w lesie z daleka od ludzi. Raz podczas podróży z lasu do wioski został napadnięty przez przyjaźnie wyglądających wieśniaków. Na szczęście nie miał przy sobie nic co warto byłoby sobie przywłaszczyć.
Od tamtej chwili postanowił, że nauczy się bronić. Na tyle, żeby napastnik mógł dostać solidną lekcję gdy go spotka na swojej drodze.
Mijały lata… dorósł. Lecz mimo to w głębi duszy czuje się dzieckiem, albo.. po prostu młodym chłopakiem pragnącym przygody. Dociera do osady ninja i sam nie wie… czy chce stać się jednym z nich? Jakaś tajemnicza siła pcha go jednak do przodu. W końcu jako ninja będzie miał możliwości poznać nawet nowe miejsca, a nawet kraje. Może też odkryje kim tak naprawdę byli jego rodzice… Innymi słowy- spełni się jego marzenie…
Historia:
Cele: Zostać legendą, dowiedzieć się czegoś o rodzicach i pochodzeniu
Spoiler:
Ubiór:
Średniego wzrostu, młody meżczyzna o kruczoczarnych, zwykle rozczochranych włosach i grzywką delikatnie opadającą na oczy. Szczupły. Ubrany w długie spodnie oraz koszulę. Sympatyczne rysy twarzy oraz przenikliwe, błyskotliwe spojrzenie. Usta średniej wielkości zwykle pozostające w uśmiechu.Bywają momenty, w których na twarzy pojawiają się oznaki zadumy. Na kołnierzu koszuli przypięta spinka z symbolem Yin- Yang. Sylwetka wyprostowana i dumna. Krok sprężysty i energiczny, a na spodniach na prawym pośladku widnieje małe przetarcie.
[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
Offline
Dane Personalne
Imię: Ryoushi
Nazwisko:
Wiek: 21
Data Rozpoczęcia: 3 Heisei Natsu (02/04/2015)
Płeć: Male
Grupa Krwi: 0 Rh-
Wygląd
Wzrost: 173 cm
Waga: 70 kg
Kolor Oczu: brązowe
Kolor Włosów: czarne
Sylwetka: szczupła
Cechy Szczególne: brak
Historia
Charakter: Ryoushi jest osobą o przyjaznym nastawieniu do otoczenia. W wiecznie dobrym humorze i skory do pomocy. Na ogół spokojny, nie przejawia żadnych oznak agresji, wręcz melancholijny. Do złudzenia można by pomyśleć że jest ofiarą losu, która nie potrafi nic ze sobą zrobić. Pozory jednak mogą mylić. Od spokojnego usposobienia można dostrzec ustępstwa. Zdarzają się sytuacje, w których musi wyrazić swoje zdanie, a wręcz własnymi rękami chce zmieniać coś, co nie jest po jego myśli, czy ideałów którymi się kieruje. Potrafi wybuchnąć, a jego spokojna natura w jednej chwili… wydaje się jakby była tylko maską. Innym człowiekiem.
W kontaktach z innymi lubi być nieco arogancki, niekiedy dowcipny- raczej „niegrzeczny”. Czasem lubi powiedzieć kilka słów za dużo lub niekoniecznie prawdziwych. Byle tylko się komuś odgryźć. Mimo wszystko, raczej nie nienawidzi ludzi. Szanuje ich oraz ich decyzje, poglądy i ideały, oraz to co robią. Choć gdy chce podpowiedzieć coś dobrego… zwykle dogryza. Lub. . . totalnie się wygłupia.
Wstęp do Historii: Ryoushi jest wędrującym młodym mężczyzną, który opuścił rodzinne miasteczko gdy miał 10 lat. Miasteczko to, nie było ani biedne, ani bogate. Tętniło swoim życiem, mieszkańcy się znali i atmosfera byłą bardzo przyjazna, choć zdarzały się nieprzewidziane napady rabunkowe, czy inne. Chłopak lubił swoją małą ojczyznę, ale zawsze miał jedno marzenie… Podróżować. Zwiedzać świat, najdalej jak tylko zdoła podążyć i iść tak długo dopóki starczy mu sił. Znudzony urokami swojego miasteczka rodzinnego, postanawia wyruszyć w podróż. W nieznane… Mając zaledwie 10 lat spotyka się z ostrym oporem opiekunów i zmuszony jest uciekać z domu. Swoich prawdziwych rodziców nie znał, wiedział tylko że należeli do elity i byli niezwykle potężnymi wojownikami.
Tak zaczęła się jego wielka przygoda o której zawsze marzył. Podróżował piechotą, czasem wtargnął na wóz konny i ukryty w sianie przemierzał równiny, lasy, stepy. Zatrzymywał się w różnych innych wioskach, miastach a czasem nawet w domkach pustelników czy drwali ukrytych gdzieś w lesie z daleka od ludzi. Raz podczas podróży z lasu do wioski został napadnięty przez przyjaźnie wyglądających wieśniaków. Na szczęście nie miał przy sobie nic co warto byłoby sobie przywłaszczyć.
Od tamtej chwili postanowił, że nauczy się bronić. Na tyle, żeby napastnik mógł dostać solidną lekcję gdy go spotka na swojej drodze.
Mijały lata… dorósł. Lecz mimo to w głębi duszy czuje się dzieckiem, albo.. po prostu młodym chłopakiem pragnącym przygody. Dociera do osady ninja i sam nie wie… czy chce stać się jednym z nich? Jakaś tajemnicza siła pcha go jednak do przodu. W końcu jako ninja będzie miał możliwości poznać nawet nowe miejsca, a nawet kraje. Może też odkryje kim tak naprawdę byli jego rodzice… Innymi słowy- spełni się jego marzenie…
Historia:
Cele: Zostać legendą, dowiedzieć się czegoś o rodzicach i pochodzeniu
Spoiler:
Ubiór:
Średniego wzrostu, młody meżczyzna o kruczoczarnych, zwykle rozczochranych włosach i grzywką delikatnie opadającą na oczy. Szczupły. Ubrany w długie spodnie oraz koszulę. Sympatyczne rysy twarzy oraz przenikliwe, błyskotliwe spojrzenie. Usta średniej wielkości zwykle pozostające w uśmiechu.Bywają momenty, w których na twarzy pojawiają się oznaki zadumy. Na kołnierzu koszuli przypięta spinka z symbolem Yin- Yang. Sylwetka wyprostowana i dumna. Krok sprężysty i energiczny, a na spodniach na prawym pośladku widnieje małe przetarcie.
[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
Offline
Dane Personalne
Imie: Shu
Nazwisko: -
Wiek: 12
Data Rozpoczecia: 3 Heisei, Natsu
Plec: Mezczyzna
Grupa Krwi: 0Rh-
Wyglad
Wzrost: 138cm
Waga: 21kg
Kolor Oczu: Zielone / Brazowe
Kolor Wlosów: Czarne
Sylwetka: Szczupla
Cechy Szczególne: Heterohromia
Historia
Charakter: Cichy, ponury, skryty. Zawsze kroczy swoimi sciezkami. Szuka czegos... Sam do konca nie wie czego. Czesciej woli obserwowac z boku niz byc w centrum uwagii.
Wstep do Historii:
Shu jest bez nazwiska. Wychowany w dzikiej głuszy przez samotnego ojca, który zresztą mu też nic na temat pochodzenia nie mówił. Z jednej strony odpowiadało to mu ponieważ zawsze dobrze czuł się pośród przyrody, z drugiej natomiast irytowało go to ponieważ z czasem domyślił się, że jego ojciec cos jednak ukrywa i nie chce mu powiedzieć. Ojciec imieniem Shor zawsze unikał wypowiedzi na temat pochodzenia swojego czy syna. Zręcznie i szybko zmieniał temat, cóż nie trudno zamącić w głowie bystremu jednak wciąż małemu dzieciakowi. Shu nigdy nie dowiedział się od niego nic o matce, czy o wiosce z której pochodzili. Odkąd pamiętał mieszkał w środku głuszy, w której nikt ich nie odwiedzał z wyjątkiem dzikich zwierząt. Częste zastanawianie się nad pochodzeniem oraz niezaspokojona ciekawość świata doprowadzały do tego, że Shu od czasu do czasu wybierał się na swoje własne wyprawy. Z każdą następną coraz dalej i dalej. Niestety dla niego Shor zawsze był w stanie go znaleźć i złapać. Najczęściej kończyło się to jakąś karą. Shor przekazywał synowi tylko niezbędną wiedzę, rozszerzoną o dobre wychowanie. Nauczył go (Shu) jak się powinno zachowywać w stosunku do innych ludzi. Jak rozpoznać złe lub dobre intencje, kiedy uciekać kiedy nie. Shu wciąż przy każdej nadarzającej się okazji próbował wyciągnąć jakieś strzępy informacji o swoim pochodzeniu od Shora, jednak najczęściej kończyło się to fiaskiem. W końcu Shu przestał pytać...
Pewnego razu stwierdził, że ucieknie szukać informacji o swoim pochodzeniu. Nie jest to logiczne rozumowanie, które wpajał mu ojciec ponieważ nie miał ani jednej poszlaki, która mogłaby mu pomóc dochodzić prawdy. Jednak stwierdził, że ma dosyć! Od kilku dni się przygotowywał. Pamiętnego dnia Shu poczekał do nocy, aż Shor zaśnie. Wtedy do tak jak miał w zwyczaju wymknął się przez okno i pobiegł przed siebie. Ojcu zawsze udawało się go znaleźć jednak dzisiaj Shu postanowił zastosować inną metodę. Zamiast skakać po drzewach czy po prostu biec. Poszedł szybko nad znajomą rzekę, nad którą często łowili razem ryby. Nie był to rwący potok, jednak też nie strumyk. Ukryta w krzakach tratwa czekała tam na niego, przygotowywał ją skrupulatnie od kilku dni. Były to całkiem dobrze ze sobą związane bele drewna oraz dłuższy kij do ewentualnych prób sterowania "łodzią". Kiedy Shu już miał wodować swoją tratwę usłyszał niepokojące dźwięki dochodzące jakby właśnie z chaty w której mieszkał z Shorem. Były to krzyki i jęki! Bez problemu rozpoznał głos. Rzucił tratwę na ziemie i pobiegł do domu. Schowany w krzakach przyczajał się... Puls wzrastał z każdym następnym usłyszanym jękiem. W końcu zobaczył. Trzech bliżej niezidentyfikowanych jegomości katowało jego ojca leżącego na boku. Shor cały zakrwawiony kopany po brzuchu nawet nie mógł wstać. Ubrani w białe koszulki i ciemne spodnie przewinięte fioletowym pasem ludzie pytali go agresywnie jednocześnie bijąc "Gdzie jest syn Shae!" wciąż i wciąż. Shu chciał pomóc ojcu już miał wybiegać ale spostrzegł, że jego ojciec go zobaczył. Z ruchu ust dało się wyczytać, że mówi "uciekaj". Bandziory też to zauważyły i odwróciły się szybko, ale jedyne co zobaczyły to kępy ruszających się krzaków. Gdyby nie to, że zauważyli wyraźny ruch warg Shora pewnie pomyśleli by, że to wiatr. Jednak nie teraz. Jeden został z Shorem dalej go przesłuchiwać i pilnować aby nie uciekł. Pozostałe dwa wyruszyły w pogoń za ewentualnym "dzieckiem Shae". Shu uciekał ile sił w nogach, słyszał za sobą głosy zbirów i krzyki ojca, chyba jego ostatnie tchnienie... Jednak ochłonął i przypomniał sobie położenie pułapek na zwierzynę, na którą polowali z razem z ojcem. Szybko wbiegł w tereny łowne i zgubił w jednej z zamaskowanych sieci. Drugi jednak był sprytniejszy i omijał skrzętnie pułapki w oparciu o doświadczenie kompana, który dał się złapać. Nie pozostało nic innego! Shu pobiegł do swojej tratwy i szybko rzucił ją do wody. Jak ta już wypłynęła to skoczył na nią, oczywiście nie trafił. Cała tratwa wydawała się taka solidna jednak na tym się skończyło gdyż rozpadła się chwila moment po "wodowaniu". Shu zdawał sobie sprawę, że jest ścigany, tutaj akurat dobrze się złożyło, że nie trafił na tratwę bo wstrzymał oddech i szybko płynął przed siebie wraz z prądem. Długo pod wodą nie wytrzymał jednak wystarczająco aby zgubić prześladowcę. Płynął tak kilka ładnych godzin aby nie zostawić śladów. Taki był jego pierwotny plan... różnił się tylko tym, że miał płynąć suchy na tratwie i zaopatrzony w zapasy. Ostatkiem sił cały przemoczony i wyziębiony wyszedł z wody i... stracił przytomność... Obudził się w wioskowym szpitalu. Spanikowany, nigdy nie widział tylu ludzi była to dla niego nowość. Jak się okazało trafił do do szpitalu w Kumogakure... Opowiedział swoją historię pielęgniarce, ta odesłała go do Raikage. Ten zaś nie zostawił dziecka w potrzebie przydzielił mu kwaterę zadbał o niego (skromnie) i wysłał do akademii. Od dzisiaj Shu został obywatelem Kumogakure... Cóż nie miał większego wyboru...
Historia:
Cele: Poznać swoje pochodzenie. Znaleźć morderców ojca i odegrać się.
Offline
Shu
Offline
Dane Personalne
Imię: Reiji
Nazwisko: Hyuuga
Wiek: 9 lat
Data rozpoczęcia: 3 Heisei, Natsu
Płeć: Mężczyzna
Grupa Krwi: AB
Wygląd
Wzrost: 139cm
Waga: 34kg
Kolor oczu: Szare
Kolor włosów: Ciemny blond
Sylwetka: Optymalna
Cechy Szczególne: Ledwo widoczne piegi, białe oczy pozbawione tęczówek i źrenic
Historia
Charakter: Reiji nieszczególnie wyróżnia się z tłumu rówieśników, co jest niewątpliwie wadą, gdyż tak jak każdy z nich przeżył kilkuletni wiek w czasach wojny. Oczywiście, jak każde lubi się uśmiechać, bawić z innymi, ale to nie to samo. Gdyby przyjrzeć się pustym i przez linię krwi, i przez charakter oczom to można dostrzec wyraźny ból po stracie jednego z rodziców, oprócz tego czasem można się dopatrzeć błysków inteligencji. Może to przez geny, może przez coś innego, ale nieznacząco, ale jednak wybija się spośród innych młodzików. Przekłada się to na przykład na to, że w domu zachowuje się tak jak nadpobudliwi koledzy. Jest radosny i wiecznie uśmiechnięty, by swoim znużeniem nie załamywać jeszcze bardziej mamy, która już i tak jest załamana po stracie męża. Ma wąskie grono przyjaciół, dość trudno przywiązuje się do ludzi, raczej jest typem samotnika. Nie brak mu też wad, jak każdemu. Czasami ma bardzo leniwe dni, które wręcz przywiązują go do łóżka, gdzie całymi dniami potrafi rozmyślać nad swoją przyszłością, bardzo nietypowo jak na dziewięciolatka. Oprócz tego zawsze stara się udowodnić swoją rację, co często przekłada się na "pyskowanie" do starszych, a potem zapłakaną mamę po wszelakich skargach. Uwielbia mapo tofu.
Wstęp do historii: Szybkie spojrzenie na uciekającą małżonkę wraz z synem wystarczyło, by dorosły mężczyzna, doświadczony jounin dostał zwykłym shurikenem w pierś. Do czego to doszło, żeby przeciwnik atakował tak niespodziewanie. Zacisnął zęby, wyciągając gwiazdkę z napiętych mięśni i odrzucił ją w oponenta, przeszywając gardło. Będzie ich bronił do ostatniego tchu. W powietrzu zatrzęsły się drobinki kurzu, gdy wokół oczy wystąpiły grube żyły i z niesamowitą szybkością skoczył do kolejnego z nich. Dwa palce w splot słoneczny i uspokajające chrupnięcie mostka, po czym szybki kopniak z półobrotu wymierzony w nadciągającego przeciwnika, a za chwilę już trupa. Nadludzka reakcja jednak okazała się niewystarczająca i rozległo się ciche chlupnięcie, gdy jego serce zostało przebite kataną. Przed śmiercią zdążył jeszcze zabrać ze sobą do grobu jednego z wrogich ninja. Spojrzał szybko za siebie. Zdążyli uciec. Wydał ostatnie tchnięcie i opadł na ziemię.
Historia: Miarowy tupot stóp dwojga osób, kurczowo trzymających się za ręce, matki Inoune i jej syna Reiji'ego rozlegały się echem po lesie, gdy z trudem powstrzymując łzy zostawiali męża i ojca na pewną śmierć. Nic nie mogli zrobić. Przytłaczająca beznadziejność stawała się nieznośna, ale musieli kurczowo trzymać się życia i mieć nadzieję, że to się szybko skończy. Rodzicielka wzięła dyszącego syna na ręce, wciąż brnąc przed siebie i w końcu, udało się. Padła wraz z nim wycieńczona tuż przy obozie Zjednoczonych Sił Shinobi. Ocknęli się następnego dnia, oboje podłączeni do kroplówki i obwiązani polowymi bandażami. Uspokojeni i jednocześnie załamani ukrywali się przez kolejne pół roku, otoczeni opieką kilku pielęgniarek. W końcu ten koszmar się skończył, po odbudowie Liścia ich życie w miarę się ułożyło, oprócz tego, że matka była bliska depresji, a Reiji poprzysiągł sobie, że będzie jej chronił i między innymi dlatego zdecydował, że zostanie shinobi. Już wcześniej był do tego namawiany, najwyraźniej dostrzeżono drzemiący w nim potencjał. Pierwsze bójki, pierwsze osiągnięcia, to wszystko pod okiem aprobujących dorosłych.
Cele:
- chronić matkę i nigdy jej nie zawieść;
- stać się legendą klanu Hyuuga.
Offline
Karta Postaci
[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
Spoiler:
Kenzan tradycyjnie nosi czarną bluzę na długi rękaw z wysokim kołnierzem. Na szyi ma zawieszony srebrny łańcuszek w kształcie kunai'a z wygrawerowanym imieniem chłopaka. Czarnowłosy nosi białe, krótkie spodenki oraz granatowe buty shinobi. Od kostek po kolana nogi chłopaka otacza bandaż.
Offline
Karta Postaci
[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
Spoiler:
Kenzan tradycyjnie nosi czarną bluzę na długi rękaw z wysokim kołnierzem. Na szyi ma zawieszony srebrny łańcuszek w kształcie kunai'a z wygrawerowanym imieniem chłopaka. Czarnowłosy nosi białe, krótkie spodenki oraz granatowe buty shinobi. Od kostek po kolana nogi chłopaka otacza bandaż.
Offline
Kenzan
Offline
Karta Postaci
[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
Spoiler:
Kenzan tradycyjnie nosi czarną bluzę na długi rękaw z wysokim kołnierzem. Na szyi ma zawieszony srebrny łańcuszek w kształcie kunai'a z wygrawerowanym imieniem chłopaka. Czarnowłosy nosi białe, krótkie spodenki oraz granatowe buty shinobi. Od kostek po kolana nogi chłopaka otacza bandaż.
Offline
Powered by PunBB
© Copyright 2002–2008 PunBB
Polityka cookies - Wersja Lo-Fi
