Wooo ależ Mugen był pod wrażeniem otoczenia. Ogólnie bardzo ładna plaża i chodź trochę tam w życiu miał okazję pooglądać to jednak cieszył oczka taki widok. Dodatkowo pora również była całkiem przyjemna i pogoda dopisywała. Mężczyzna rozejrzał się po okolicy, głęboko zaczerpnął świeżego, portowego powietrza i uśmiechnął się. Kiedy już zakończył kontemplacje, która zresztą była dosyć krótka zdecydował się przeprosić za spóźnienie.
- przepraszam Sensei troszkę chcieliśmy poprawić naszą... a dziękuję. - Przerwał przyjmując proponowaną mu przez Elleja fajkę - ... naszą walkę wręcz no i straciliśmy poczucie czasu.
Przyszło mu jeszcze do głowy, że następnym razem wypadało, by zapytać czarnoskórego czy nie miał, by ochoty na papierosa, a nie tak, że cały czas palą sobie obok niego. Zdecydował, że jeśli nie zapomni zaproponuje to towarzyszowi, kiedy to ich mistrz nie będzie w zasięgu wzroku a tymczasem:
- Zwarci i gotowi. Co mamy robić?

- Hmm. Zbyt wiele na ten temat mnie nie uczono a i sam nie miałem okazji poszperać w zwojach, ale czakra jest naturalną formą energii przepływającą przez wszystkie żyjące istoty. Składa się z energii duchowej i fizycznej.
Cóż co prawda Mugen spodziewał się pytań dotyczących zasobów shinobi, ale to nie pomagało mu w niczym. Jego wiedza ograniczała się do tego co kiedyś czytał przy okazji w jakiś zwojach lub co znał z opowieści i pogawędek z miejscowymi ninja. Wiadomo jak większość jako dzieciak interesował się panami w czerni co biegają po ścianach, znikają i czytają w myślach, ale mimo szczerej fascynacji niczego nie kół na pamięć. Cóż pozostało mieć nadzieję, że taka odpowiedź zadowoli Sensei-a. Mężczyzna kurczowo trzymał się nadziei, że jego pamięć nie kuleje i nic nie pomieszał lub przynajmniej nie walnął jakiegoś rażącego błędu. Oczywiście zawsze mógł ograniczyć się do znanej mu i rozumianej walki wręcz, ale to była, by ostateczność, której będzie się starał unikać wszelkimi sposobami. Przecież mierzył w nieśmiertelność a bez pierwszorzędnego kontrolowania chakry będzie to raczej niemożliwe. Gdyby tak nie było przecież każdy ninja byłby niezabijalny a świat stanął, by na głowie.

Ellej zerknął na Mugena. Czyli jednak ten coś tam wiedział. Tera Teu zwrócił się do Elleja. Chciał wiedzieć jak rozwijać chakrę. Chwilka namysłu ui odpowiedć już była ułożona. Nie raz zerkał przez ogrodzenie akademii podpatrując lekcje więc usłyszał i kawałeczki tego. - Chakrę pochodzącą z ciała rozwija się za pomocą treningu fizycznego. Chakra ducha natomiast rośnie podczas medytacji, oraz innych wysiłków psychicznych. - Beng pięknie wyrecytował. Pewnie zaraz Teu każe im rozwijać chakrę, ale w sumie nie ma to większego sensu gdyż nie potrafią jej nawet kontrolować więc warto by było nauczyć się tego najpierw, a dopiero potem kombinować ze zwiększaniem jej poziomu gdy chłopaki będą w stanie coś z nią zrobić. Tak przynajmniej twierdził Ellej, który jak najszybciej chciał przejść do praktyki.

Ellej usiadł zaczynając powoli łapać. To dlatego jego pół roku samotnego treningu nie przyniosło żadnych rezultatów poza tym małym płomyczkiem energii, którego nie potrafił w żaden sposób wykorzystać. Zawsze był kłębkiem nerwów i nigdy nawet nie próbował się wyciszyć. Usiał więc spokojnie by po chwili przejść do rzeczy. Najpierw się wyciszył co zajęło mu trochę czasu. No cóż nie był typem cichego człowieka. Chwilę później poczuł dziwny spokój. Po prostu wiedział że mu się uda. Skupienie tej drobinki co ją zwykle skupiał przyszło mu z wielką łatwością. Aż sam się zdziwił gdyż całkowicie przypadkowo wyciągnął nawet dwa razy więcej energii niż zwykle i czuł że to zaledwie kropla w morzu jeżeli chodzi o jego ogólne zasoby. - Wychodzi na to że pół roku ćwiczeń opłaciło się. Idzie jak z płatka. - Teraz stwierdził że może spokojnie sprawdzić ile jest w stanie wydobyć tej energii na raz. Skupił się i zaczął błyskawicznie rozszerzać płomień. Czuł że teraz oprócz niewielkiego miejsca znajdującego się tuż za splotem zaczyna obejmować również brzuch i tors. Chwilę potem nogi, ręce i głowę. Czuł chakrę krążącą po całym jego ciele, ale był jeden mały problem, z którego zdał sobie sprawę dopiero teraz. Otworzył zaskoczony oczy, a energia zniknęła równie szybko jak się pojawiła. Coś się jednak zmieniło. Ciągle ją odczuwał swoim ciele. Co prawda niewyraźnie, ale jednak. Popatrzył się więc na senseia i zapytał - Więc pytanie numer jeden. Jak mam użyć chakry? Samo skupianie jej w środku raczej niewiele da. Drugie pytanie jak określić aktualny poziom chakry. W sensie posiadam jej tyle co przeciętny ninja, mniej czy więcej? Pytanie numer trzy. Jak użyć tego w ogniu walki skoro potrzeba maksymalnego wyciszenia, aby skutecznie ją kumulować? Sam trenując przed wstąpieniem do akademii bez żadnego wyciszenia byłem w stanie skupić setną część tego co skupiłem teraz. - Walnął trzy konkretne pytanka i wrócił do skupiania chakry. Tym razem zechciał skupić ją konkretnie w dłoniach. Szybko zdał sobie sprawę z tego że to znacznie trudniejsze niż rozszerzanie tego co kumuluje się gdzieś tam w brzuchu tym bardziej że sensei prawdopodobnie zaczął odpowiadać na pytania i trzeba go słuchać.

Teu widział, że wasza medytacja przynosi rezultaty. Cóż, wiedział, a może wcale się nie dziwił słowom Ellej'a, gdyż w swojej karierze nauczyciela, na tym etapie "zajęć" zawsze się z ów pytaniem stykał.
- Więc po kolei... - oznajmił, po czym poprawił się na swoim siedlisku - Pierwsze - zaraz, drugie - na czuja, trzecie - o tym za chwilę.
Odpowiedzi były krótkie i serwowane z automatu tak szybko, jak noże kunai z wyrzutni maszynowej. Teu wstał na równe nogi, wciąż jednak pozostając na powalonym starym  drzewie, po czym złożył dłońmi kolejno znak barana, świni, byka i tygrysa, po czym wypowiedział symboliczne słowa techniki:
- Bunshin no Jutsu. - po czym po obu jego bokach nastąpił wybuch niewielkich kłębów dymu, z których wnet wyłoniły się kopie Teu tak nieprawdopodobnie identyczne co on i tak realistyczne. Kopie wykonywały jota w jote te same ruchy co wasz Sensei.
- To pierwsza z dwóch technik, które wam objaśnię. To technika klonowania, najprostsza i zarazem najmniej chakrochłonna ze wszystkich rodzajów technik podziału, czyli technik klonowania. Technika ta służy głównie do zmylenia wroga i ukrycia przed nim naszych prawdziwych ruchów i zamiarów. Tak jak technika ta jest tania "w kosztach", tak też łatwo ją zniwelować przez sporą wadę - po pierwsze klonami sterujemy za pomocą woli, po drugie zaś sterujemy nimi za pomocą woli, bowiem... - w tym momencie Teu dotknął, a raczej starał się dotknąć klona po swojej prawicy, a ten w tym momencie od miejsca dotyku, czyli od swojego barku, zaczął rozpływać się w powietrzu niczym dobrze ukształtowany, blady obłok dymu - ...klony te są niematerialne.

Siedziało się wygodnie, chociaż nowa właśnie poznana technika którą pokazał, im Senei raczej nie zrobiła wrażenia. Oczywiście wiadomo podstawy i tak dalej, ale Mugen tak czy siak nie znał pieczęci. Przydało, by się ich nauczyć, ale przecież teraz się nie przyzna. Braki nadrobi się czytając jakieś zwoje a przy okazji Ellej zadał kilka pytań. Biblioteka, by się faktycznie przydała albo coś takiego, żeby się móc dokształcić, ale pozostałe pytania były nie koniecznie celne.
- Ellej, jak już pytasz o trudne rzeczy to nie ograniczaj się do jakiejś tam małej kulki ognia. Mistrzu co zrobić aby osiągnąć nieśmiertelność?
Jak już pytać to o konkrety a, tymczasem puki jeszcze wykonane przez nauczyciela gesty były dobrze pamiętane trzeba spróbować powielić technikę. Mężczyzna dokładnie przyglądał się uchom Sensei-a i teraz starał się je jak najdokładniej odtworzyć w myślach wizualizując swoją niematerialną kopię stworzoną z chakry stojącą obok. Nie wiedział czy można stworzyć tylko 2, czy też ilość jest zależna od woli, ale nie ryzykował chyba niczym starając się na razie stworzyć jednego po swojej prawej stronie.
- Bunshin no Jutsu
Powiedział po złożeniu ostatniej pieczęci.

Ellej dostrzegł wyraźny brak odpowiedzi ze strony senseia, ale dostał zadanie więc w sumie warto je wykonać. Przypomniał sobie jakich pieczęci użył sensei po czym sam je wykonał. Oczywiście zajęło mu to chwilę bo kilka razy się pomylił i ogólnie chciał to zrobić dobrze. Kiedy był już pewien że opanował ten element spróbował jeszcze raz, ale starał się jednocześnie skupić chakrę. Było to trochę upierdliwe, ale w końcu wyszło. - No dobra. Można próbować. Bunshin no jutsu. - Znowu pieczęcie i skupienie chakry po czym beng! Obok niego pojawił się obłok dymu, z którego wyłoniło się... coś. Bezkształtna, zielona masa z twarzą Elleja z jednej strony. - Ups... No to jeszcze raz. - I próbował tak do skutku pytając się senseia jeszcze raz o rzecz, która go nurtowała najbardziej. - TO w końcu po co te pieczęcie jak wszystko opiera się na manipulacji chakrą?

- Istnieją techniki, które wymagają pieczęci i istnieją takie, które ich nie wymagają. Oczywiście są też takie przypadki, gdzie technika z początku potrzebująca 4 pieczęci, z czasem będzie wykonywalna już tylko z jedną - wszystko zależy od wprawy Shinobi. Co do tego, po co gesty? Gesty te stymulują przepływ chakry w naszym ciele, ułatwiają się skupić na koncentrowaniu jej i uwalnianiu. To coś bardziej jak mechanizm kojarzenia jednej rzeczy z drugą - wielu wykonaniach jednej i tej samej techniki i jej serii gestów, przy następnej okazji, gdy zaczniecie składać gesty, będzie wam się wydawać, jakby wasza chakra sama się kumulowała. Tak... Tak to chyba najprościej określić...
Na ostatnie słowa Teu się zaśmiał, udzielając wam jednej, łącznej odpowiedzi. Gdy Mugen powtórzył raz jeszcze swoje nietypowe zapytanie, mężczyzna podjął się kolejnej próby wykonania Bunshin no Jutsu, podobnie z resztą jak jego towarzysz. Powstałe Bunshiny były w miarę dobre, lecz jeśli chodzi o pewne szczegóły ich wyglądu, czy też kolorystykę to widać było, iż obaj adepci będą musieli nad tą techniką jeszcze popracować.
- Heh, nie zraźcie się efektami tej próby, wystarczy trochę treningu i będzie dobrze. - oznajmił, po czym zeskoczył wreszcie ze swojego dotychczasowego miejsca - Dobrze, teraz zajmiemy się drugą techniką, a mianowicie Henge no Jutsu. Technika ta służy do zmylenia przeciwnika, wszystko przez to, iż dzięki Henge no Jutsu możemy dowolnie zmienić swój wygląd. Możemy przybrać wygląd innej napotkanej wcześniej osoby, lub co częściej lubią młodzi adepci, zmienić się w dowolne zwierze. Wadą techniki jest to, że nie przejmujemy umiejętności osób czy też zwierząt, zaś w przypadku zmiany wyglądu w proste przedmioty, nie przejmujemy ich właściwości fizycznych. Jest jeszcze pewne ograniczenie rozmiaru w tym Jutsu - maksymalne rozmiary to rozmiary zbliżone na oko do dorosłego niedźwiedzia, zaś najmniejsze mniej/więcej połowy wielkości użytkownika techniki, więc jakiś wyrośnięty jastrząb.
Długi wywód zaowocował tym, iż Teu po złożeniu gestu Barana, wytworzył wokół siebie wybuch kłębu dymu, z którego po chwili wyłoniło się podobnej co jego karnacji, również z długimi, spiętymi w kuca dredami, zgrabne i kształtne, piękne dziewczę o urzekających niebieskich oczach. Dziewczyna zaśmiała się lekko, puszczając do was uwodzicielsko oczko.

Wszystko bardzo fajnie i cycki też nigdy nie były czymś co smuciło, by młodego mężczyznę, ale co z jego pytaniem? Przez chwilę zastanawiał się czy powtórzyć je po raz trzeci, ale chyba mijało się to z celem. Może lepszy rezultat przyniesie zagadanie prywatnie w cztery oczy? Tak czy siak, pora na kolejną technikę i Mugen już chciał zamienić się w najstarszą ze swoich sióstr aby zobrazować obecnym tu Panom jakie skarby skrywa jego dom rodzinny, ale po zobaczeniu efektów jakie przyniosły wysiłki Elleja zrezygnował. trzeba to będzie przełożyć na, kiedy indziej tak na przykład na za 50 prób a na razie można wykombinować coś zabawnego. Za cel obrał sobie wygląd swojego ojca zastanawiając się, ile dobrej zabawy mógłby mieć udając go od czasu do czasu. Zastosował się do poleceń mistrza, kiedy do głowy wpadł mu genialny wręcz pomysł.
- Sensei czy Henge no Jutsu można połączyć z Bunshinem? To tak z rzeczy praktyczno-zabawowych, bo i pooglądać swój wytwór też czasem można, by było. W kwestii bardziej użytkowej czy po przemianie emm jak, by to "odczuwa się" jak cel przemiany? Dla przykładu czy zamieniając się w ptaka będę czuł swój ogon, jego ruchy i czy będę mógł go kontrolować? Albo na przykład zamieniając się w kobietę czy, oczywiście tylko teoretycznie dotykając swoich piersi lub łona mógłbym zrozumieć jak odczuwają to kobiety?
Na początku młody shinobi planował ująć to w jakiś grzecznych słowach, lecz było, by to zbyt skomplikowane, więc trzasnął prosto z mostu. Oczywiście pilnował aby w jego pytaniu nie zabrakło części użytecznej dla wojownika.
- Nie chodzi mi tylko o dziewczęcą masturbacje i przeżycie seksu z kobietą samemu będąc damą, ale też dla przykładu sterowność i możliwość lotu w formie ptaka albo otrzymanie rany w większa niż naturalnych wymiarów część ciała. Jeśli przy użyciu henge zmienię się w siebie o rozmiarach niedźwiedzia to po powrocie do moich faktycznych wymiarów rana otrzymana pod wspomnianą postacią powinna również się zmniejszyć. Dodatkowo jak mawiają większa masa, mocniejszy cios, a więc to może okazać się BARDZO potężną techniką Tai.
Uff siła monologu i natłok mieszających się pomysłów na wykorzystanie tej techniki rozsadzała Mugena od środka. To jak balansował między wizją idealnej zasadzki ninja a możliwością powiększenia sobie na pewien czas pewnej części ciała w pewnym konkretnym celu...
- Ostatnie pytanie jak długo mniej więcej możemy utrzymać te techniki?
Ku zaskoczeniu pytającego to ostatnie było faktycznie dosyć istotne i wartościowe.

// Moje rozkminy podczas pisania tego posta były straszne, ale jak się przyjrzeć dokładnie to ta technika ma KOLOSALNY potencjał TaiJutsu niezależnie od odpowiedzi.

Czyli sensei nie dość że zignorował kolejne pytania zadane przez Elleja i Mugena to jeszcze nie zauważył że Aka już użył Henge. Nie bardzo wiedząc co zrobić chłopak usiadł na ziemi spuścił głowę ciągle wyglądając jak ten pamiętny żul spod karczmy i cicho powiedział. - Głupi sensei... Znowu mnie olał... - Po czym stwierdził że poczeka aż zacznie się dziać coś więcej. Później popróbuje sobie te jutsu na przykład na statku. Mugen chyba tez nie był zachwycony, ale to akurat można olać.

Teu potrzebował zaś chwili, by zorientować się w swoim gapiostwie. Widząc, że studenci już dawno użyli henge, choć dość nieporadnie w efektach, musiał poczuć się wyraźnie zażenowany samym sobą i swoim gapiostwem, gdyż na chwilę przysłonił swoją twarz rękoma....
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Parę minut później...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wszyscy staliście w znacznej odległości od dokujących przy molo statków, jak i obalonego drzewa, które dotychczas służyło Moji'emu jako dobre miejsce siedzące.
W trakcie waszego krótkiego spaceru stamtąd, Sensei wytłumaczył wam, jak najszybciej nauczyć się techniki transformacji, co wszystko rzecz jasna opierało się na kontroli chakry, gdzie Teu nacisk duży kładł na to, że chakra jest cząstką was i powinna zachowywać się tak jak wy tego sobie życzycie, że innymi słowy - jest ona manifestacją waszej woli.
- Dobrze więc... - oznajmił swoje typowe słowa, przerywając chwilę milczenia po wcześniejszym wykładzie z Henge no Jutsu, odsuwając się od waszej dwójki na kilka kroków w tył - Przyszedł czas na ostatnią lekcję, a mianowicie lekcję taijutsu. Trzymajcie... - oznajmił i każdemu z was rzucił po niewielkiej torbie, którą wyraźnie można było dopiąć sobie do pasa od spodni - W środku znajduje się kilka shuriken i kunai dla każdego z was. Od tej chwili są wasze i możecie ich użyć przeciwko mnie w tym krótkim sparingu Taijutsu. Ma on na celu sprawdzenie waszych umiejętności pod kontem walki wręcz, jak i za pomocą typowej dla Shinobi podręcznej broni. By jednak dodać wam więcej zapału, byście się bardziej przyłożyli, zawrzyjmy pewien zakład - jeśli uda wam się choćby mnie drasnąć, bądź dotknąć w trakcie tego sparingu, odpowiem na wasze uporczywe pytania. Zgadzacie się? - mówiąc "uporczywe pytania" nieomyłkowo odnieśliście wrażenie, że chodziło o pytania, które wcześniej Sensei "olewał", jak to określaliście w swoich przemyśleniach.

Cóż tak, więc nie stało się nic wartego bycia, lecz zarazem nie zaistniał powód do śmierci, więc wszyscy nadal sobie żyli. Nie było to złe, chociaż też nie można było nazwać tego dobrym będąc w pełni świadom faktu, iż stan ten jest bezproduktywny zastojem złym jako taki. Mając na uwadze owe fakty logicznym było,że Mugen chwycił w rękę lewą gwiazdkę a w prawą nożyk i nie koniecznie maskując swoich intencji ruszył za Ellejem. Ręce skrzyżował na wysokości brzucha tak, że teoretycznie, gdyby miał torby po obu stronach ciała mógłby z nich przedmioty nagle wyszarpnąć. W takiej sytuacji przeciwnik nie wiedział, by z czym nań biegnie do ostatniej chwili. Oczywiście nie było to możliwe, kiedy już trzymał je w dłoniach, ale postawę uznał za całkiem wydajną i godną uwzględnienia podczas przyszłego dozbrajania się. Planem, czy też taktyką było aby atakując nieco od prawej strony podbiec do Sensei-a, a kiedy już znajdzie się niemal w zasięgu do walki wręcz cisnąć mu na twarz gwiazdką. Mężczyzna nawet nie zakładał, że to zrani Mistrza, ale ma realną szansę zdekoncentrować go i zaskoczyć. Kto wie, może nawet popełni błąd i zablokuje miotniętą broń, zasłaniając sobie pole widzenia? Jako, że nie planował się zatrzymywać zgodnie z teorią tuż po pierwszym ataku powinien znaleźć się w idealnym dystansie do kolejnego. Było, by to krótkie cięcie na biceps, jeśli Sensei się zasłoni bądź na klatkę, które nastąpiło, by tylko króciutki moment po gwiazdce. Mugen nie starał się atakować nadgarstka ani szyi jak zapewne zrobił, by w realnej walce nie tylko dla tego, że nie chciał zabijać czarnoskórego, ale również przez wzgląd na rzecz czysto techniczną. Zwyczajnie biceps jest znacznie większym i wolniejszym celem niż dłoń i to samo odnosi się do torsu. Ponadto jako wyszkolony wojownik ich Mistrz prawdopodobnie będzie pilnował ważnych stref a celem uczniów było zadanie jakiejkolwiek rany i gdziekolwiek na ciele.

Świat ruszył do przodu. Konkretny cel i trzymana w dłoniach broń wywołały napływ adrenaliny, która z kolei przyspieszyła ruchy, zwiększyła siłę i zmusiła mózg do niemal natychmiastowego opracowania taktyki. Oczywiście jej zbawienne działanie było niewielkie, bo i brak zagrożenia nie pozwolił uwolnić wojownikowi pełnego ludzkiego potencjału. Niczym strzała lub mocny powiew wiatru przez głowę Mugena przemknęła myśl "Kiedy to mości Elleju przestaliśmy współpracować na równi a Ty zacząłeś wydawać rozkazy?", lecz nie było czasu na zastanawianie się nad tym. Myśl zapewne powróci po sparingu i trzeba będzie naprostować tego człowieka.