Ellej w trakcie swojego śledzenia mógł usłyszeć w radiu głos Mugena podający informacje o doku i osobie, na którą zarejestrowana była dostawa, co w pewnym stopniu pokrywało się z kierunkiem, w którym zmierzali śledzeni przez niego ludzie. W słuchawkach obu adeptów rozbrzmiał głos Teu, który był odpowiedzią na raporty obu jego podopiecznych.
- Świetna robota Panowie, jako zespół macie jeden z trzech punktów. Teraz weryfikacja i zabezpieczenie statku. Miejcie się jednak na baczności i kontynuujcie. Gdy znajdziecie statek, poinformujcie i nie podejmujcie jakichkolwiek działań. Misja ulega nieznacznym komplikacjom.
Słowa Teu mogły nie brzmieć zbyt zachęcająco, jednak po poważnym tonie głosu Teu obaj adepci jasno mogli stwierdzić, że misja od tej pory nie będzie szła zgodnie z ustalonym w akademii planem.
Obaj śledzeni przez Elleja mężczyźni doszli do rozwidlenia, z którego droga odchodząca łukiem na lewo wgłąb lądu zdawała się otaczać dzielnicę portową od strony lasu, który rozpościerać się zaczął stosunkowo niedaleko na wprost owego rozwidlenia. Prawa ścieżka, która szła łukiem w prawo i wciąż zgodnie z linią brzegu, prowadząc w stronę masywu skalnego, który w formie sierpa zamyka od tej strony zatokę, była drogą, którą obaj mężczyźni po krótkiej wymianie zdań zdecydowali się podążać.
Mugen po złożeniu raportu wciąż pozostawał w uliczce, w którą wszedł, by móc spokojnie podzielić się ustalonymi informacjami.

Wszystko na miejscu, nazwisko się zgadza, statek z załogą się zgadza, komunikacja jest oke, hais pewnie też przeliczony w takim razie jedyne co pozostało to zacząc biedz. Ludzie wszelkiej maści i pozycji społecznej spóźnieni a więc i biegnący na statek nie stanowili tu raczej nowości. Wystarczyło nie sprintować po ninjowemu tylko normalnie machać rękoma i będzie dobrze. Celem jego podróży było oczywiście dołączenie do Elleja.
- Biegnę w Twoją stronę, będę tam niedługo. Odbiór.
Rzucił przez słuchawkę nie obawiając się, że zostanie zauważony przez sledzonych. Po pierwsze on sam powinien zobaczyć Elleja szybciej niż oni jego i wtopić się w tłum a gdyby typki zauważyły go wcześniej zwyczajnie podbiegnie do nich i zapyta czy wiedzą gdzie jest dok 73.

Panowie najwyraźniej wyczuli Ellejowe spojrzenie skierowane w stronę morza na plecach. Co prawda nie powinien zwrócić ich uwagi, ale pojedynczy rybak stojący nieopodal nich mógłby przyciągnąć uwagę. Dlatego stwierdził że jak najszybciej musi się czymś zająć. Spojrzał w lewo, spojrzał w prawo i nagle jego oczom ukazała się beczka i jakaś tam lina. Szybko więc podszedł do beczki i uchylił przednią część spodni pozwalając anakondzie wyjść z gaciów. A była to pyta wielka i niosąca trwogę we wszystkich dziewicach, które miały szansę ją ujrzeć. No i wtedy z głośnym. -Ahhh...- Zaczął z rdością oddawać mocz na beczkę. trochę w końcu wypił, a płyny musiały znaleźć jakiejś ujście. Gdzieś kontem oka udało mu się również ujrzeć zmierzającego w tę stronę Mugena. Szybko wymyślił więc jak powiedzieć mu kim on jest i kim są te typki. - Kapitanie czerwony! Rozładowaliśmy już naszą łajbę i czekamy tylko na znak, aby nowe towary pakować! A ten siusiumajtek Kamiur znowu nadział się na miotłę Wasula! Nie wiem jak oni to robią, ale chyba nie powinieneś kazać im myć pokładu w tym samym czasie! A i jedna beczka oleju jebła o jakieś coś i się rozpadła! - Krzyknął głośno chcąc przyciągnąć uwagę wszystkich dookoła, a szczególnie swojego kolegi. Miał nadzieję że Mugen teraz zacznie myśleć za niego bo pomysły wszystkie już z głowy mu wyleciały.

Dwóch mięśniaków wyraźnie zwróciło na chwilę swą uwagę na zapijaczonego rybaka, który nie miał za grosz w sobie z dobrego wychowania i prawdopodobnie kierownika, który go właśnie przyłapał w jego środowisku naturalnym. Mężczyźni przyglądali się i zarazem przysłuchiwali, jako, że zarówno Elleja, jak i Mugea było słychać na połowę niemalże tej części portu. Wkrótce jednak zbagatelizowali dwójkę kłócących się i poszli dalej przed siebie w stronę dalszych doków.

Mugen jednak nie pobiegł dalej tylko zatrzymał się obok Elleja i czytelnym gestem wskazał na mikrofon następnie chowając go do kieszeni. Uśmiechnąwszy się do Elleja skinął w kierunku najbliższej alejki. Ruszył w tamtą stronę mówiąc cicho:
- Jest plan, robimy flache, składamy raport o tym, że robota skończona, statek faktycznie na miejscu ale z załogą na oko szesnastu typa i wyglądają na mocniejszych niż typowe zbiry. Chcesz dodać coś do raportu?
Czy było to odpowiedzialne? Nie sądzę. Czy komuś mogła się przez to stać krzywda? Prawdopodobnie. Czy misja może się z tego powodu nie udać? Jest szansa. Czy cokolwiek obchodziło to Mugena? Raczej średnio. Zresztą będzie można po złożeniu raportu zakręcić się w okolicy i zerknąć. W razie czego zareportuje się "nagłą zmianę sytuacji".

Kompromis. Dokładnie tak. Sztandarowy przykład sytuacji w której Elleja ponosi mesjanizm, poczucie obowiązku, czystość serca, pracowitość i zaangażowanie. Ten człowiek zaskakująco często przeczył sam sobie równocześnie usiłując usprawiedliwić to przed samym sobą i wszystkimi innymi. Mugen westchnął przeciągle i splunął Ellejowi pod nogi. Niestety to siwy a nie on trzymał flaszkę. Jak za nim nie pójdzie to się nie napije.

Zniechęcony odłożył na bok sprzęt radiowy, żeby go nie pobrudzic. Przewrócił ubrania na drugą stronę. Jakoś to nie pomogło na zmianę ich koloru. Przewrócił z powrotem. Położył się w błocie. Urodził. Włożył łep do kałuży. Zafarbował błotem włosy na kupowy. Fajnie byłoby je skrócić czy jakoś inaczej zmienić fryzurę ale niestety w przeciwieństwie do Elleja nie miał pod ręką studia makijażu. Fajnie byłoby też zacharakteryzować twarz. Znowu nie miał przenośnego studia makijażu typu henge. Bieda. Wytatłał pysk w błocie. Teraz był już człowiekiem - kupą. Najlepiej. Zabrał swój sprzęt i polazł za Ellejem obiecując sobie, że jeszcze chwila tej bezcelowej patologii i idźcie stąd w cholere, wykąpać się ogarnąć, napić i po korzystać. Temu pajacowi nawet nie odpowiedział. Nawet ochota na flaszkę mu zaczęła odchodzić. Kupa. Kupa. Wszystko to jedna wielka kupa. Dlaczego on musi być kupniakiem podczas kiedy druga ekipa bawi się w komandosów? Czekają wygodnie a później przyjdą na gotowe, dadzą kilku frajerom po pyskach i zgarną oklaski...

- Statek znaleziony. - Stwierdził Ellej. - Robotników tu jak mrówków. Mamy czekać czy pchać się na pokład? - Miał nadzieję że nikt ich nie zmusi do noszenia tych skrzyń średnio mu się to podobało. Chociaż mogło to dobrze zadziałać na mięśnie, a Ellej zaczynał już odczuwać zastój w treningach.

Po krótkiej chwili w słuchawkach krótkofalówek rozbrzmiał ponownie głos Teu.
- Musicie ustalić zawartość skrzyń i ustalić, czy Hazuna jest na miejscu. - oznajmił egzaminator, jednocześnie dając adeptom do zrozumienia, że muszą działać i to szybko, bowiem marynarzom na statku szło szybko i sprawnie załadowywanie skrzyń z towarem na wozy, które teraz dokonały właśnie zamiany - pierwszy wóz, który był do teraz ładowany, teraz mając pełną pakę, poprzez popędzenie lejcami koni przez woźnicę zaczął powoli toczyć się za końmi i odjeżdżać od statku w kierunku osady. Za ów wozem wyszło czterech tęgich mężczyzn w czarnych strojach i zielonych kamizelkach, takich samych jak te noszone przez nauczycieli w akademii. Każdy z nich miał na swoim ramieniu przewiązane i widoczne z daleka przez połyskiwanie metalowe ochraniacze, niczym opaski shinobi. W miejsce owego wozu podjechał następny, który również zaczął być pospiesznie ładowany skrzyniami. Te teraz zwiększyły jednak swoje gabaryty i do przenoszenia wymagały dwóch marynarzy.

Mugen przyjął flaszkę i zaczął z niej pić. Niby szefowi się spieszyło ale statku nijak nie było jak ugryźć.
- E, szefuniu, macie wy tam w tych skrzynkach jakieś śledzie? Albo inną zagrychę?
Krzyknął w kierunku rozładowującej statek załogi. Jak się bawić, to się bawić. Aż mu się przypomniało jak to kiedyś wódkę krokodylem zagryzali.
- Ty, pamiętasz jak mieliśmy gada na zakąskę? Kurde to, to wchodziło!
Zagadnął Elleja pociągając solidnie z gwinta.

_ A no tak. TO było dobre żarcie. Bardzo dobre. - Odpowiedział Mugenowi. Niestety jeden z niemiłych panów zaczął coś tam o drodze krzyczeć. - Ale agresywny. Widać że ma ochotę coś chlapnąć. Niestety służba nie drużba. - Stwierdził Ellej powoli sącząc zawartość butelki. Odpalił w międzyczasie papierosa i obserwował wóz. a nuż widelec uda mu się coś wypatrzeć. Chociaż jakichś wielkich nadziei nie miał.

Opluty dopiero co ochroniarz nie miał zbyt wielkich szans zareagować na niespodziewany atak Mugena, lecz jego pozostali towarzysze nie byli w tej chwili ospali - jeden z nich, będący najbliżej oplutego towarzysza znalazł się nagle między nim a Mugenem, chwytając zamachującą się rękę Mugena w nadgarstku, drugą chwytając w garść za ubrania adepta i przerzucając go nad sobą, sprawnym ruchem posłał napastnika wprost w poskładane jeden na drugim żagle i maszty. Woźnica zatrzymał wóz, by w mig uspokoić lekko spłoszone konie. Dwóch pozostałych ochroniarzy ruszyło spokojnym krokiem w stronę Elleja będącego pod postacią rybaka, by przepłoszyć stąd zarówno jednego, jak i drugiego pijaczynę. Marynarze pracujący wciąż w oddali nad załadowywaniem wozów skrzyniami niespecjalnie przejęła się zamieszaniem powstałym przy pierwszym wozie.
- Wyjazd stąd, ale już. Zachlewajcie mordy w świńskim wychodku, gdzie traficie albo o własnych siłach, albo z naszą pomocą. - zagroził jeden z dwóch zbliżających się ochroniarzy, strzelając w charakterystyczny sposób chrząstkami palców.

Mugen gruchnął o glebę i na dłuższą chwilę stracił oddech. Nieco przymulony połączeniem wódka-bezdech leżał sobie będąc holowanym przez Elleja. Nie koniecznie tak miało to wyglądać. Chyba powinien raz jeszcze zastanowić się nad tym, czy był na właściwej ścieżce i czy może ona faktycznie doprowadzić go do spełnienia marzeń.