-Standardowo, bawimy się w rzucanie? - zapytał Oprae, chociaż znał odpowiedź


Typ treningu - wytrwałość
Numer treningu w tygodniu - 1/1
Nazwa drzewa i symbol cechy/cel treningu - Trening Celności A1

Oprae podniósł się ciężko z ziemi po czym krokami odmierzył odległość dwudziestu metrów. Odwrócił się w kierunku manekina z tarczami sięgając do toreb po swój zestaw kunaiów i shurikenów.
Poczekał chwilkę, by dziewczyna mogła do niego dołączyć, po czym zaczął rzucać na przemian shurikenami i kunaiami w cel. Zależało mu na tym, żeby trafiać w twarz shurikenami a kunaiami w tułów. Sam fakt rzucania na przemian różnymi rodzajami broni był znaczącym utrudnieniem, tak samo jak szybka zmiana celów. I o to właśnie studentowi chodziło, nie chciał by w trakcie walki shuriken pomknął obok twarzy przeciwnika zamiast w cel tylko dlatego, że Oprae włożył nieodpowiednią ilość siły bądź w zły sposób rzucił bronią. Każdy rodzaj rzutków wkońcu wymagał innej techniki. Po pierwszej serii wybierał się w krótką podróż by pozbierać swoje rzutki z celów, po czym wracał na miejsce i powtarzał sekwencję. Kilka serii później zmienił taktykję. Nie tylko starał się trafiać na przemian w głowę i tułów manekina, ale też tym razem broń wybierał losowo, po prostu sięgając do torby i chwytając pierwsze co tam miał pod ręką.
-Jak Ci idzie, krótka przerwa? - mruknął gdy upłynęła mniej więcej godzina od rozpoczęcia ich treningu.

-A myślę, że mam. Znów pójdę gdzieś w zaułek i spotkam przeciwników. I okaże się, że niczym nie trafię bo przetrenowałem ramię rzucając jak głupi bez przerwy...
Oprae pokiwał głową z politowaniem nad nieprzemyślaną brawurą Rin, po czym przysiadł na chwilę na trawce dając ręce odpocząć. Po około 10 minutach obserwowania zmagań Rin z rzutkami podniósł się ciężko z ziemi i oficjalnie zakończył swoją przerwę. Wykonał znów kilkanaście serii rzucając kunaiami i shurikenami w losowej kombinacji, a gdy upłynęła kolejna godzina treningu stwierdził krótko:
-Ja na dzisiaj kończę. Nie przetrenuj się bo herbaty jutro rano nie utrzymasz w rękach - po tych słowach student po raz ostatni pozbierał swoje rzutki i ruszył do akademika.